'ก๊อก ๆ ๆ'
เสียงเคาะประตูห้องนอนทำให้ปีเตอร์แปลกใจ เขาชำเลืองมองนาฬิกาจึงเห็นว่าเป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว โดยปกติเวลาดึกดื่นเช่นนี้จะไม่มีใครมาเคาะประตูรบกวนหากไม่มีเรื่องด่วน บอดี้การ์ดหนุ่มจึงรีบคว้าเอากระบอกปืนที่ซ่อนอยู่ใต้หมอนมาถือไว้แนบอก จากนั้นเดินตรงมายังประตู มองผ่านตาแมวออกไปถึงเห็นว่าเป็นชอว์นยืนกอดหมอนใบใหญ่อยู่ เขาตกใจระคนแปลกใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็รีบเปิดประตูให้เจ้านาย
"มีอะไรด่วนหรือเปล่าครับนาย?" ปีเตอร์ถามด้วยความสงสัย คิ้วเข้มขมวดยุ่งเมื่อเห็นสีหน้าของเจ้านายบ่งบอกถึงอารมณ์หงุดหงิด
"ขอนอนด้วยคน"
"อะไรนะครับ?"
"หลบสิ กูจะเข้าไปนอน" บอดี้การ์ดหนุ่มยอมหลีกทาง ชอว์นจึงเดินพรวดพราดไปยังเตียงนอน และทิ้งหมอนใบใหญ่ลงบนฟูกของปีเตอร์
"นายจะนอนบนเตียงกับผมจริงๆ เหรอครับ?"
"แล้วจะให้กูไปนอนที่ไหน เฟรย์กวนประสาทเก่งจนกูนอนด้วยไม่ได้"
"นอนด้วยไม่ได้ก็ส่งกลับบ้านไปสิครับ นายจะเอามาน
