กวินทรไม่ฟังเสียงยังคงลากร่างบางให้ตามไป จนกระทั่งมือของเขาถูกจับไว้ ธีภพจ้องมองชายแปลกหน้าแววตาเย็นชา แล้วแกะมือชายคนนั้นออกจากเด็กที่ตนซื้อมา
“อยู่ๆ จะมาลากเด็กที่ผมซื้อมาได้ยังไง” เขาบอกเสียงเรียบ
“แกว่ายังไงนะ แกซื้อรินงั้นเหรอ อย่ามาพูดบ้าๆ รินเป็นแฟนฉัน!” กวินทรตะโกนลั่น
“ฉันไม่ใช่แฟนของคุณ เราจบกันไปแล้ว!”
“พี่ไม่เคยบอกเลิกกับรินเลยนะ” สีหน้าแววตาบอกถึงความรู้สึกภายใน ใช่เขาผิด แต่นั้นเป็นเพราะนาริสาวางยาเขาต่างหาก
“ไม่บอกเลิกก็เหมือนเลิก เมื่อคืนคุณไม่ได้นอนกับเพื่อนฉันหรือไง ลืมไปหรือเปล่าว่าฉันเห็นมันทั้งหมด!” น้ำตาเริ่มเอ่อคลอ
เขาเอื้อมมือหมายจับมือบาง ทว่าคนตัวเล็กกลับหลบไม่ให้อีกฝ่ายทำได้อย่างใจ
“ริน พี่ไม่ได้ตั้งใจ ทั้งหมดเพราะสาวางยาพี่”
หญิงสาวกล้ำกลืนน้ำตา “อย่าพูดเลยค่ะ เพราะถ้าพี่มีจิตสำนึก คืนนั้นพี่คงหยุด ไม่มองหน้ารินแล้วทำเรื่องทุเรศต่อ ถ้าพี่ต้องการเรื่องแบบ
