RUINED

KABANATA 4

Two days had past since I locked myself in my room. Hinahatiran ako ng katulong ng pagkain dahil ayoko talagang lumabas, masama parin ang loob ko sa mga magulang ko.

I get it, masyado silang mapagbigay importansya sa ganung bagay pero hindi talaga pwede.

Hindi ako pwedeng magpakasal sa isang tulad niya dahil kung sakali man na mahulog ang loob ko sa lalaki na iyon masasaktan lang ako.

Bumangon ako sa pagkakahiga at chineck ang cellphone kong halos ilang percent nalang.

I need to fix myself, hindi pwedeng magmukmok nalang ako palagi.

Sinaksak ko ang cellphone ko at naligo. I was fixing my make up when my phone rang.

Isa lang ang pwedeng tumawag sa akin kapag nandito ako sa bahay, si Casssandra.

My instinct is right when I see her name at the screen. A small smile crept in my face when I think of her missing me.

"Hello?" maarteng tugon ko habang tinitingnan ang aking kuko.

"I'll pay you 30k for this favor" hindi ko alam kung seryoso ba siya o ano sa kabilang linya.

"What do you think of me? Walang pera?" asar kong sambit saka naglakad sa vanity mirror ko to check myself.

"Well, I just heard from Tita that Tito cut your cards yesterday. I just think you'll need it." she stated that made my jaw dropped.

"What?!" histerikal kong ani at napaupo sa kama ko.

"Yeah, I don't know what's going on. Tita just called me this morning para sabihing wag kitang pauutangin. So? Will you do me a favor?" she asked as if what happened is not a bigdeal for me.

Natampal ko ang aking noo at napabuga ng hininga.

"What is it?" pagsuko ko saka kinuha ang aking bag sa side table at naghanda na para umalis.

I need money. I can't live without it.

"Ibili mo akong kambal na mangga, bring it here in my office. Thankyou b***h" she said and quickly ended the call.

My brows furrowed as I looked at my phone.

Where the hell can I get that fvckin fruit?

Napapikit nalang ako at umalis ng bahay para maghanap ng letcheng mangga na iyon. Nagpunta ako sa mga supermarkets and other wet markets but still couldn't find that damn thing.

Pinagtritripan ba ako ng babae na iyon? asar kong isip.

"Haay nako! Bahala na basta mangga. Pagdigkitin niya nalang t@ngina" bulong ko at nagpunta sa aleng nagtitinda ng mga prutas. Bumili ako ng mangga at daretyong nagdrive papunta sa building niya.

"YOU fvckin b***h! Sino ka para utusan ang dyosang tulad ko?! Pasalamat ka hindi kita matiis" agad kong sambit ng makapasok sa opisina niya at mabilis na lumapit sa kanya.

Para naman siyang bata na nakakita ng kendi sa pagdating ko.

"Dala mo?" buong galak niyang tanong.

Hindi ko maiwasang hindi paikutin ang mata ko at saka ibinagsak ang sarili sa upuan na nasa harapan niya.

"Sana man lang natanong mo muna kung okay lang ba ako bago mo tanungin yang pakay mo" asar kong wika bago ibinagsak sa harapan niya ang mga binili ko.

Ghad! Pawis na pawis ako damn it!

Mabilis ko niyang kinalkal iyon bago nanlulumong tumingin sa akin.

I raised my eyebrow. "What?" I asked.

"Hindi naman ito yung pinahahanap ko sayo eh" maktol niya na ikinaasar ko.

Pinagtritripan ba ako ng babae na ito?

"What the hell? Seryoso ka ba dyan? Sino namang gagii ang makakakita ng kambal na mangga Cassandra? Pinagloloko mo ba ko?!" atungal ko.

"D-did you just raised your voice at me?" naluluha at di makapaniwala niyang ani.

"Pinagtritripan mo ba ko? Alam mo ba kung ilang kapal ng mukha ang inipon ko para maghanap ng pinahahanap mo. Tapos ngayon aakto kang naiiyak sa harapan ko daig pa ang bunti---Photahamnida"

An idea pop up in my mind.

"Tell me I'm wrong." I asked watching her seriously.

And I'm right. She's fvckin pregnant at ako ang napagdiskitahan niyang paglinhan. My ghosh!

I asked her about her plans, gusto ko siyang kutusan pero wala akong magawa. Kahit papaano at naiintindihan ko ang punto niya pero hindi ko rin sya pwedeng pilitin sa isang bagay na hindi niya kayang gawin.

We are in the middle of being dramatic when her husband came. After some talks I leave the office, kakahiya naman maging third wheel pa ako. But still,I give Andrei the benefit of the doubt before I left. I don't know, I just feel that he already knew what's going on.

- - -

I sighed when I get in my car.

Saka nalang ako magkukwento sa kanya. Lalo na at mukhang napakaemosyonal niyang magbuntis.

I tsked and smiled after. "Gonna be a ninang soon." I mumbled and start my engine.

So now where am I going?

I checked my wallet, luckily I still have some cash. I drive my car sa bar na lagi naming pinupuntahan ni Cassandra. I like it here, hindi ganun kabastos ang mga tao. I mean may mga nanghahalikan din naman pero hindi yung tipong may mang kacat call sayo.

Umupo ako sa bar counter at nag order ng tequila. Pinasadahan ko ng tingin ang lugar, kakaunti palang ang tao siguro dahil medyo maaga pa kumpara sa normal na oras na nagiging dagsa dito.

Tahimik kong ininom ang alak at muling nagpasalin sa bartender.

Kinuha ko ang aking cellphone, tulad ng malimit kong ginagawa mula pa noon, tiningnan ko muli ang mga social media accounts niya.

Mapait akong napangiti nang wala na naman akong natagpuang bago doon.

His last post was the same day he broke up with me. It's a picture of him, seriously looking at the camera while his background was the sky. I looked at his caption again.

I'm gonna fight so someday I can take you back.

"Sana all" natatawa ngunit puno ng pait kong sambit bago isinara lahat ng applications.

Inilagay ko ang telepono ko sa bag at tahimik na uminom nang uminom. It was my 4th shot when someone sit beside me. Natigil ako sa pagpapaikot ng inumin nang naamoy ko ang pamilyar niyang amoy.

Slowly I looked at my side. He was looking at me blankly.

Nabuhay ang inis sa dibdib ko pero ipinagsawalang bahala ko nalang iyon at ibinalik ang atensyon sa iniinom ko.

Pagod na ako sa ilang oras na paghahanap ng letcheng mangga na iyon, hindi ko na kaya kung pati utak ko mapapagod dahil sa pag-iisip kung pano papatayin ang katabi ko.

Umorder siya ng sariling inumin at tahimik na sinabayan ako.

Napabuga nalang ako nang hininga at tumingin sa kanya. Nagsisimulang umalon ang paningin ko.

Shocks! Kailangan ko ng tumigil, wala akong Cassandra na kasama ngayon para maghanap ng driver o maghatid sa akin pauwi.

"I'm still confused, why do you want to marry me?" I asked. Epekto siguro ng alak kaya ganun nalang kalakas ang loob kong kausapin siya.

I leaned on the counter and looked at him. Ininom niya ang alak sa baso bago tumingin sa akin.

"Guess it" simpleng ani niya saka tinitigan ang mata ko na para bang pinararating niya na nasa mga mata niya ang sagot.

Imbes na masagot ang tanong ko ay nadala lang ako ng paghanga sa abo niyang mga mata.

Hindi ko nagawang tagalan ang titig niya kaya naman ako na ang umiwas ng tingin. Pakiramdam ko ay inihuhulog ako sa kawalan ng mga mata niya.

"You" I heard him mumbled that made me looked at him again.

Like a while ago, it was a blank stare. "Why do I feel like you had an another reason for declining my offer?" he continued while intently looking at me.

Napalunok ako at napaiwas ng tingin. Mahigpit kong hinawakan ang baso ng alak at mabilis na ininom ang laman niyon.

"Are you afraid of me?" he asked that made me stilled for a bit.

Nagsimulang mag-ingay ang dibdib ko sa malakas at sunud-sunod na pintig nito.

"Why?" muli niyang imik nang magpanagpo ang tingin namin.

I was about to say something when a girl came and kissed him in front of me.

Napaiwas ako ng tingin, mabilis kong kinuha ang gamit ko at lakad-takbong umalis sa kabila ng hilo ko.

Because I knew, you can be the destruction of me.