"Huh?"
Sinubukan n'yang hanapin ang mga mata ko pero masyadong malikot ang mga iyon at nanatiling sa sahig ako nakatingin.
Hindi ko alam kung bakit bigla na lang nag-iba ang kabog ng dibdib ko. Para bang nagkaroon ng sariling ritmo, mas gumanda ang musika. Hindi ko alam kung kailan pa naging ganito ang pakiramdam ko sa tuwing malapit sa akin si Ric. Ngayon ko lang na-realize na umiba ang t***k ng puso ko, para bang may nagbago nang hindi ko man lang nalalaman at hindi ko alam kung kailan nagsimula ang pagbabagong ito.
Noon, ganito na talaga ang epekto n'ya sa akin. Nasanay na nga lang akong hawakan ang tila pagwawala ng emosyon ko tuwing kaharap at kausap ko s'ya. Kahit na nga malayo, lagi pa rin n'yang ipinaparamdam sa akin iyon, mabigat pero kahit paano ay kalmado.
At noong umuwi
