บทที่ 17

1338 Words

‘แมร์… ตื่น’ ‘อื้อ…’ ฉันขยี้ตาเล็กน้อย เมื่อหูสองข้างได้ยินเสียงเรียกชื่อแสนคุ้นเคย ก่อนต้องทำตาโต เมื่อพบว่าบุคคลที่เอ่ยเรียกชื่อฉันนั้นไม่ใช่ใครแต่เป็นผู้ชายที่น่าหลงใหลที่สุดในโลกใบนี้อย่างวอร์อปป้า ‘อะ อปป้า… อื้อ’ ฝ่ามือแกร่งของเขาพุ่งเข้าผลักหัวไหล่ฉันอย่างแรง จนกระแทกเข้ากับล็อกเกอร์เหล็กด้านหลังเหมือนในซีรีส์เกาหลีที่เคยดูไม่มีผิด วอร์อปป้าไม่รอช้ารีบดันกายเข้ามาเบียดชิด ฝ่ามือของเขาทาบลงกับตัวล็อกเกอร์ โดยเว้นระยะห่างระหว่างเราไว้เพียงแค่ระยะประชิดของปลายจมูก มองจากมุมนี้วอร์อปป้าสูงมาก แถมเขายังหล่อมาก ๆ ด้วย ทำยังไงดีล่ะหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ‘พี่หึงแมร์นะคะ’ น้ำเสียงอบอุ่นใจดีกล่าวขึ้นด้วยท่าทางจริงจัง จากนั้นก็โน้มหน้าลงมาจูบอย่างรวดเร็ว เขาไม่รอให้ฉันตั้งตัวด้วยซ้ำ แต่ว่าจูบของวอร์อปป้าแบบนี้มันช่างอบอุ่นเหมือนกับฝันไปแน่ะ… เขาใช้เวลาเพียงครู่สั้น ๆ ก่อนเป็นฝ่ายถอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD