เกวลินรีบล้างคราบคาวๆ แล้วก็รีบออกไปจากขุมนรก
เธอกลับมาที่ห้องพัก พยายามสงบสติและความคลั่งแค้น สิ่งแรกที่เกวลินทำคือการจองตั๋วเครื่องบินสำหรับการเดินทางไปจากที่นี่ เธอมีแผนการในใจไว้คร่าวๆ จากนั้นก็ลงทุนแต่งหน้าสวยที่สุดเท่าที่ทำได้
“โอริกคะ ฉันอยากเจอคุณ” เกวลินพยายามใส่จริตในน้ำเสียง
เสียงโอริกหัวเราะร่วน เกวลินก็ยิ่งคลั่งแค้นหนักขึ้น ระหว่างทางที่ไปหาโอริก เกวลินแวะร้านสะดวกซื้อ เธอมองหามีดปลายแหลมที่เหมาะมือ จากนั้นก็ซ่อนไว้ในกระเป๋าสะพายไหล่
ทันทีที่เปิดประตูอพาร์ทเม้นท์ที่โอริกพัก กลิ่นยาเสพติดผสมกลิ่นคาวๆ ก็โชยเข้าจมูก เกวลินฝืนยิ้มให้ชายที่นอนเอนๆ อยู่บนโซฟาตัวยาว เขายังคงมัวเมาทั้งราคะและยาเสพติด
“ผมคิดไม่ผิดเลย คุณชอบใช่ไหมเกว?”
เกวลินเสือกกระเป๋าเดินทางไว้ข้างประตู เธอล้วงถุงมือบางๆ มาสวมไว้ที่มือขวา แล้วก็เดินไปหาโอริกช้าๆ
“คุณทำให้ฉันรู้ค่ะโอริก เป็นครั้งแรกที่ฉันเข้าใจ
