บนเตียงนอนที่เคยอบอุ่นทุกคราที่เจ้าของคฤหาสน์กลับมา บัดนี้เย็นเยียบไปถึงขั้วหัวใจ
หวงลี่ฟางให้รู้สึกหนาวสะท้านจนมิอาจข่มตาให้หลับได้เหมือนเช่นทุกคืนก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา
ภาพของจ้าวฉีเสวียนที่กลับมาพร้อมสาวงามนางหนึ่งนามฟางซินยังคงติดตรึงในห้วงคะนึง
ภาพที่เขาโอบประคองกันลงจากรถม้าอย่างทะนุถนอม แล้วหายไปทางเรือนปีกซ้ายและค้างแรมที่นั่น
ภาพที่เขาสั่งคนขนย้ายข้าวของสตรีไม่ว่าจะเป็นหีบผ้าไหมกล่องเครื่องประดับเครื่องประทินโฉมมอบให้แก่สตรีผู้นั้นอย่างเอิกเกริกยิ่งใหญ่ โดยไม่มีของฝากมาถึงนางสักชิ้น
ภาพทั้งหลายนั้นยังคงฝังแน่นคล้ายเข็มแหลมทิ่มแทงจนทรวงอกหวงลี่ฟางเจ็บแปลบทำลมหายใจสะดุดครั้งแล้วครั้งเล่า
มิใช่ว่าเฝ้าแต่คะนึงถึงสิ่งของนอกกาย นางแค่รู้สึกโหยหาความใส่ใจเหมือนทุกคราเฉกเช่นเก่าก่อนที่ผ่านมาอย่างช่วยมิได้
แรกเริ่มสดใหม่จึงใส่ใจเปี่ยมด้วยรักใคร่ แต่พอเก่าคร่ำ ไม่ตื่นเต้นเร้าอารมณ์ก็ท
