จนเขาแทบถอดใจเสียจริงๆ แต่เช่นไรก็ตกปากรับคำบิดาไปแล้ว ในสมองจึงคิดแผนการมากมายรับมือกับความร้ายกาจของวิธาดา แต่เหตุการณ์กลับตาลปัตร ทำให้เขาไม่ต้องคิดอะไรให้ปวดหัวอีก
... แถมได้มีโอกาสใกล้ชิดกับหญิงสาวข้างกายที่เขาถูกตาต้องใจตั้งแต่แรกเห็นโดยบังเอิญแทน
เขาเข้าพักที่โรงแรมของเพื่อน ก่อนจะตัดสินใจไปรับว่าที่ “เมีย” ตอนสายและเดินทางออกมาโดยที่ยังไม่ได้บอกบิดาให้รับรู้
สภาพรถที่เขาขับมาไม่น่าจะถึงบ้านในช่วงเวลาสิบชั่วโมงโดยประมาณ แต่เพราะตอนขามาเขาขับรถมาอีกคัน ส่วนคันนี้ให้คนงานขับตามมาเปลี่ยนตอนเข้ากรุงเทพ
“ไม่พาไปฆ่าหรอก รับรองว่ารถคันนี้ถึงที่หมายแน่นอน”
สิงหรัตน์พูดแหย่หญิงสาวที่นั่งแทบไม่ติด ชะเง้อชะแง้คอยาว จนเขานึกเอ็นดู เธอเหมือนเด็กน้อยที่ไม่เคยห่างบ้าน
“พี่สิงห์ไม่เห็นบอกพิณเลยว่าพี่เป็นคนขับรถของเอ่อ...”
เธออึกอักเพราะยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า... ว่าที่สามีเธอมีชื่อว่าอะไร
