ก๊อก ๆ
“ออกมา” หญิงสาวเคาะประตูเรียกชายหนุ่ม เรวัติเปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าไม่ดีนักซึ่งมีนาพอเดาได้ว่าเขานั้นรู้สึกอย่างไร
ทนายผู้รักความถูกต้อง…
“รู้ใช่ไหมว่าทำไม่ถูก” เสียงนั้นดุเหมือนผู้ปกครองกำลังกล่าวตักเตือนลูกของตนเอง
“เรื่องอะไร” เธอรวนถามไปอย่างนั้นทั้งที่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร คนอย่างเรวัติไม่ชอบวิธีการตอบโต้แบบนางร้ายอย่างเธอหรอก เขารักความสงบไม่ชอบใช้กำลังแต่มันตรงข้ามกับเธอและรมิตา ว่ากันตามจริงเธอกับรมิตามีความคล้ายคลึงกันหลายอย่างต่างกันตรงที่เธอไม่ได้นิ่งเท่ารมิตา
“ทำร้ายร่างกายคนอื่นแบบเมื่อกี้ผิดกฎหมายนะ”
เขารู้ว่าวิลาสินีนั้นทำผิดแต่นั่นไม่ใช่การตอบโต้กลับที่ดี มีนาอารมณ์ร้อนเกินไปอาจส่งผลร้ายต่อตนเองในอนาคต
“กฎหมายมันจับได้แค่มีนเหรอ” หึ สุดท้ายก็เอาเรื่องนี้มาขู่ทั้งที่ก็ผิดทั้งสองคน วิลาสินีตบเธอได้แต่ถ้าเธอตบกลับเมื่อไรคนผิดกลายเป็นเธอทันที
รมิตาทนอยู่กับความอ
