Chapter 18 -Isang pagkakataon-

2314 Words

◄Harvey's POV► "Hindi ba tayo kakain muna?" tanong ni Marcus ng sumakay na kami sa sasakyan na sumundo sa amin dito sa airport. Sa akin naman ay walang problema kung kakain muna kami or didiretso na kami sa mansyon ni lolo. Tumingin ako sa paligid. Alam ko na kahit nandito ako sa Milan ay may mga matang nagmamatyag sa akin. "Huwag kang mag-alala dahil sa oras na makarating tayo sa Dux estate ay mawawala na ang mga matang 'yan. Hayaan mo lang sila at katulad nga ng sinabi ni lolo ay huwag kang magpapahalata na alam mo na minamatyagan ka nila," wika ni Marcus. Hindi naman ako kumibo, alam ko na naman kasi 'yon. Laging sinasabi sa akin ni lolo na huwag na huwag akong gagawa ng hakbang na maaari nilang pagdudahan na inililigaw ko sila. Halos isang oras din ang binaybay namin hanggang sa ma

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD