CHAPTER NINE

1686 Words
CHAPTER NINE: ••• ••• Hermes sister itself. But he doesn't know anything. Little did he know that the girl Athena was referring to was his sister Hestia. Kahit ang lalaking nagkagusto sa kapatid niya ay hindi niya kilala. He knows nothing about what happened years ago. Because those times, wala siya, wala sila. They were in China. At that time, he had never set foot in the Philippines. In other words, he and Poseidon have never met. Aunt Harrycane, Hera and Hermes—the three of them live there in China. Only Aunt Harrycane, which is their Mother and Hera have set foot in the Philippines, including Hestia. Pero si Hermes, ngayon taon pa lamang 'yan nakapasok sa Pilipinas. Tsk. Kaya wala siyang kaalam-alam sa nangyari dito noon. Dad also decided not to let everyone know. The only one who knows is the one who was there during those times. And the only ones who were there during those times were Tito Alastor—Apollo, Artemis and Aphrodite's Father. Tito Heracles—Hestia, Hera and Hermes Father. Our Father and Mother, Cronus and Rhea, Including Me. Athena and Demeter were not on the scene during those times. Kaya nakakapagtataka ang kaalaman niya. Sa bagay, may Isang source of information naman pala siya. Tsk. At first, I thought she was alone getting the information that Tito Alastor asked her to do. May araw na muntik niya na akong maunahan. I thought she was alone, but someone was helping her. I smirked. 'Of all the goddesses on Montello Montes, you are the most deceitful and untrustworthy...' "You are always plotting, Hera." bulong ko saking sarili. "See? You can not answer. Just like your father." "Athena, enough." Pinigilan ko siya gamit ang kalmado kong tono, bago pa man siya may masabi. "Very well, Zeus, but the situation demands a wise approach." Nilingon at nilapitan ko sila. Tinapik ko si Hermes sa kan'yang likuran. "I trust your judgment, but my decision stands." I stared at her. Kumunot ang noo niya. Kaya napakunot din ang noo ko. I tried to read her eyes. But Godd*mm*t! Basta may dugong Montello at Montes, ang hirap basahin! Tsk! Ilang minuto kaming nagtitigan ng kapatid ko. Hanggang sa ako na ang unang sumuko. "Let's depart." Nauna akong bumaba ng building. Naramdaman ko naman ang pagsunod ni Hermes. "To where?" tanong nito. "Back to your hometown." Naramdaman ko ang paghinto niya. "Could we stay a little longer. There's more to be done." kalmado nitong wika. Tinagilid ko lang ang ulo ko para makita ko siya sa peripheral view ko. "I understand your eagerness, Hermes, but our path is set. We cannot delay." "Perhaps a brief delay could—" "Hermes, our plan is carefully calculated. We must proceed without deviation. Time is of the essence." Pinagpatuloy ko na ang paglalakad ko pa-ibaba. "I appreciate your concern, but we cannot afford to risk the mission's success." Pahabol ko. The Mission was to go to the Philippines to find the boy who among the survivors of the Massacred Incident of the De La Fuente Family year's ago. Kararating lang namin kagabi kaya hindi na namin pinatagal pa. Hinanap kaagad namin ang pinapahanap sa amin hanggang sa nahanap nga kaagad namin dito sa Ayala National High School. I simply left the Campus, without being seen by the Students. I passed behind. I climbed the wall and jumped down. Hindi naman siya kataasan, kahit studyante kaya'ng akyatin ang ganiyang kataas na pader. Tsk. Hindi pa kasi tapos gawin ang bagong building, ganun din ang pader sa likod nito kaya maraming mga studyante ang tumatalon para mag cutting class. I immediately got on my Ducati Superleggera V4, put on the helmet at mabilis na pinaharurot ang motor. Ducati Superleggera V4, is a 998cc Desmosedici Stradale 90° V4, Liquid Cooled engine that’s capable of producing a mighty 224 hp and 116 Nm of torque. This mill is then paired with a 6-speed manual transmission. The safety and security features include an Anti-lock Braking System (ABS), traction control, Ducati Wheelie Control (DWC), Ducati Slide Control (DSC), and Engine Brake Control (EBC). Sa sobrang bilis ng pagpapatakbo ko, namalayan ko na lang na nasa labas na ako ng Village namin. Pero wala pa sa loob, nasa daan pa lang Ako, papasok sa Main Gate ng MM Mansion. Huminto muna Ako at tinawagan si Apollo. Naka tatlong ring lang at sinagot niya na kaagad ito. "Thunder!!!" "Where can I find you?" tanong ko. "Ahh..." Nagtaka ako ng hindi siya makasagot. "God of sun, I am asking you." "Eh kasi... ano ihh... Nasa Pilipinas!" "I'm aware." "Alam mo?!" tunog pagkagulat ang kan'yang tono. "Paano?! Eh hindi ko naman sinabi sa kapatid ko? Wala akong pinagsabihan. Kaya paanong alam mo?" Napabuntong hininga na lang Ako. "A-huh!! Baka ang kapatid mo ang nagsabi! Pero hindi ko din naman siya pinagsabihan? Hayyssttt! B*sit kayo! Mga hacker nga naman. Hindi ba pwede'ng maging malaya? Lagi niyo na lang ba akong sinusundan? Leave me alone Thunder! Kahit ngayon lang." At bigla niyang pinatay ang tawag. What the h*ll— ... ... [ DITE HURT POINT OF VIEW ] Mag-isa ako ngayon sa Classroom, walang kasama. Naka-upo lang at hinihintay ang mga kaklase ko na nasa open field pa. Mabuti na lang talaga mabilis ko nang tinapos ang sprint baka kung mapano nanaman kasi ako doon. Inubos ko na ang laman ng bottle. Naka dalawang bote ko. Grabe ang hingal ko kanina HUHUHUHU. Parang Ilang segundo lang mauuna ako kay Ate A mapunta sa langit. Buyag-buyag. HUHUHUHU KALAHATING ORAS ang lumipas bago natapos ang PE Class. Sabay-sabay na dumating ang mga kaklase ko at binalita naman ni Ma'am ang mga nanalo. PAGKATAPOS ay pinauwi niya na kami. Hindi ako cleaners kaya nasa tamang oras ang paglabas ko. Kagaya ng nakagawian, sa Soccer Field ako dumaan. Naglalakad lang ako papunta sa main gate nang biglang may nahagip ang mga mata ko. Kaya agad akong napahinto sa paglalakad at tiningnan ang familiar na pigura ng lalaking nasa malayo. Nalaglag ang panga ko nang makita si Kuyang Adidas! Haluh ka! dOoOb Kinusot ko ang dalawang mata ko. Baka kasi namamalikmata lang ako. Pero hindi! Hindi ako namamalikmata! Siya talaga ang nandito ngayon sa gilid ng soccer field, nakatayo habang may kausap. May kausap siya, Isang magandang babae. Hindi ko napigilan na mapasimangot. Medyo malaki ang pagitan ko sa kanila. Malayo ako ng sampu hanggang bente na metro, pero dahil familiar ako sa pigura ng lalaki, nakilala ko pa'rin. Ganun din naman ang babae, hindi ko nga lang siya kilala, pero alam ko kaagad na maganda siya. Matangkad eh. Maputi. Ang ganda ng kan'yang ngiti at tawa. Pero teka! Bakit nandito si Kuyang Adidas? Bumaba ang tingin ko sa suot niya. Napanganga na lang ako sa nakita ko. dOoOb !!! Suot niya ang uniform ng Ayala. Naka Dirty Brown slacks na pinaresan ng kan'yang Black shoes. White long sleeves polo habang may suot na ID Lace— Pero walang ID? Ehhh? dO⁠_⁠ob May ID Lace pero walang ID? Isiningkit ko ang mga mata ko para makita ang nakasulat sa ID Lace niya. Okay. Confirmed. Grade 10 Student. Tinitigan ko naman ang babaeng kasama niya. Matangkad, maputi, mahaba ang buhok, naka suot ng reading-glasses, may hawak na mga libro. And same ID Lace. Pareho silang Grade 10 Student. Kumunot ang noo ko nang matitigan ko ng matagal ang mukha ng babae. Ako lang ba? O talagang nakikita ko na medyo kamukha ni Ate A ang babaeng kasama niya? Teka! Hindi kaya si Ate A 'yan? Nakuuuu! Impossible! Dahil wala namang kaibigang lalaki si Ate A HUHUHU Pero magkamukha talaga sila. Medyo? May konting angle lang talaga sa mukha na may magkapareha. As in. Parang kakambal ni Ate A na parang hindi. Ako nga kapatid ni Ate A, hindi naman kami magkamukha. Magkapareho lang kami ng dugong dumadaloy sa katawan namin, pero hindi kami kambal. Wala pang nagsabi sa pamilya namin na magkamukha kami ni Ate A. Kay Mama meron pa HIHIHI. Kamukha ko daw si Mama. Kinikilig ako kapag sinasabihan ako na kamukha ko si Mama (⁠≧⁠▽⁠≦⁠) "HOY!" "Pisti!" Napatalon kaagad ako sa gulat. "First time kitang narinig na nagmura." Nakasimangot kong tiningnan ang taong gumulat sa'kin. "Wala ka bang trip sa buhay mo Carlos? Tara vacation!" Hinawakan ko ang dulo ng polo shirt niya at hinila siya palabas ng campus. "Haluh wuy! Saan mo 'ko dadalhin!" "Wala kang trip diba? Ako nanaman manlilibre. Libre kita vacation." "T-talaga? As in?" Binitawan ko na ang damit niya nang makalabas na kami. Hinarap ko siya. "Oo. Vacation—Trip to Hell." Sinamaan niya ako ng tingin. Tinawanan ko naman siya ✧⁠◝⁠(⁠⁰⁠▿⁠⁰⁠)⁠◜⁠✧ "Uwi na ako uyyy." "Luh! Ngayon kay may itatanong ako, uuwi ka na?" "Itatanong? Sige tanong mo na." Inayos niya ang strap ng backpack niya. "Kilala mo 'yun?" "Sino?" Nagtataka kong sagot. "Yung tinitingnan mo kanina." "Huh?" "Wuyy! Kanina!" Winawagayway niya ang kamay niya sa mukha ko. "Yung Isang lalaking feeling gwapo at matangkad habang may kausap na babae." 'Yung Isang lalaking feeling gwapo at matangkad habang may kausap na babae...' Ngayon ko lang naintindihan kung sino ang tinutukoy niya. "Ah si Kuyang Adidas." "Eh? Kuyang—What? Adidas?" "Yes. Kuyang Adidas." "Why naman ganun ang name ng lalaking 'yun?" Napasimangot ako. "Hindi niya naman name 'yun ihhh." "Ehhh?" "Nickname ko 'yun sa kan'ya." Dalawang pagkurap niya lang ang nakuha kong tugon sa kan'ya. At bigla na lang nagpaalam. "Mag aalas-singko na Dite. Umuwi ka na. Uuwi na'rin ako." "Haluh! 'yun lang ang itatanong mo Carlos?" "Yes." Tinalikuran niya na Ako. Magkaiba kasi kami ng daan pauwi ng Bahay. Siya papuntang East. Habang Ako naman ay papuntang West. "Sure na?" "Yes." Tanging likuran niya na lang ang nakikita dahil mas'yado siyang magbilis maglakad. Nagkibit-balikat nalang ako at umalis na. Naglakad nanaman ako papunta sa sakayan ng Jeep. Ngunit agad din naman akong napahinto nang nasa tapat nanaman ako ng Gymnasium. TO BE CONTINUED .....
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD