WHEN I'M BACK ON MY FEET AGAIN

CHAPTER 2- Sorrowful Fact

As they've planned, they positioned themselves to the designated place around the night club. Some of them serves as snipers who serves as a watch men. The one who will watch them as they'll enter the place.

"Alice, can you just stay here besides me," ani Jameston sa kaniyang nobya.

They are all in the same field and he know the nature of their job. He know how risky it is. The truth is he felt nervous that time. He can't understand his feelings that time.

"Are you out of your mind, Jameston? Our superior just told us not to mix our personal in the field of our job but what your doing right now, your telling me not to go away from you?" halos pabulong na may kadiinang sagot ng dalaga.

"I know that, Hon. But would you try to understand me, please?" pakiusap niya. Wala na siyang nahintay na sagot mula sa kasintahan. Umaasa siyang sasagot ito kaso nagsalita na ang sniper ngunit wala siyang nahintay kahit ano.

"Men, be ready the suspect is coming. He's fully loaded as we can see him from a distance." tinig na nagmumula sa kanilang earpiece.

He's about to do the moves when he noticed the sign language of his girlfriend. He looked back to her immediately.

"Smith! Smith! Smith! Remember that we are on our duty so stop that, your acting a coward man. But... always remember I love you that much, My Jameston Smith." Alice mouthed the three magic words upang hindi raw marinig ng mga kasamahan nila.

Nakaramdam man ng panlalamig ang binata sa paraan ng pananalita ng nobya kahit sign language ay nagawa pa rin niyang tumugon dito. Hindi siya takot pero ang kabang dumadagundong sa dibdib niya ng oras na iyon ay hindi niya maipaliwanag.

"I love you even more, My Alicia Johnson and I promise you, Honey. After this operation we'll be having a vacation together and we'll go home in the Philippines to prepare our wedding. I love you that much, Honey." Hinapit niya ito at hinagkan. Wala siyang pakialam kahit marinig at makita sila ng kasamahan.

Sa loob ng warehouse na pinalilibutan ng mga alagad ng batas ay busy ang dalawang pangkat sa pagpapalitan ng mga epektos.

Ang pangkat ng mga Mexican na may dalang cocaine at heroin. At ang pangkat ng mga Americans na may hawak ng pera. In short it's their day to have the exchanging of the " things " the prohibited drugs.

"Are you ready, guys?" tanong ng pinuno ng mga mexicans.

"Yes, we are of course. How about you, are you ready?" tugon naman ng Americans leader.

"Make it sure that your money is pure and complete you know what I mean." Pinakatitigan pa nga Mexican ang mga kausap bilang paniniguro sa transaction nila.

"You have a doubts don't you? But of course I know it's pure and complete. Now lets do it I'll hand you the money and you can open it. As well as give me the drugs so we'll do it together." Napahawak tuloy sa batok ang Americano dahil sa lantarang pagdududa ng kausap.

And they did it!

He the leader of each group handed to each other the case that they are holding.

At ito naman ang pinakahihintay ng nasa paligid.

"Men! Do the move now!" tinig na nagmumula sa kanilang earpiece.

All of them do the moves in unison.

Pero ang mga demenyo ay matalas ang pang-amoy dahil agad silang nakatunog. Kaya't ang simpleng raid sana ng grupo ay nauwi sa isang mainit na lalaban. Pero dahil nakahanda ang grupo nina Jameston ay nahirapan ang grupo ng mga kawatan

But...

Ang hindi napaghandaan ng grupo ay ang pagkalagas ng isa sa kanilang kasamahan.

"Crazy you! You're not the one who will put me down!" mariing wika ng Americano sabay tutok hawak na kalibre sa dalagang si Alicia.

"Honey!!" Jameston cried out loud when he noticed about it but it's too late because his girlfriend fall to the floor with full of blood and he's about to shoot the suspect but someone did it first than him.

Wala siyang pakialam kung magbarilan sila. Gusto niyang lapitan ang kasintahang nakahandusay sa sahig. Naliligo ito sa sariling dugo! Pero bago pa man siya makalapit sa kinaroroonan nito ay may humablot na sa kaniya.

"Are you crazy, Smith?! The operation is not yet over!" Hinablot siya ng poncio pilatong Boss.

"I don't care, SIR! My girlfriend was wounded and she's full of blood! She needs me right now!" malakas ding sagot ng binata. Kahit ito ang Boss wala siyang pakialam! He wants to be near with his girlfriend!

"Do you want that you will suffer too like what happened to her---"

Hindi na pinansin ni Jameston ang litanya ng Boss nila bagkus ay marahas niyang ipiniksi ang pagkahawak nito sa kaniya. Hawak sa magbilang palad ang dalawang baril, he did it. In every debris who attempted to shoot him, were dead. They all fall to the floor first than him.

At sa paglapit niya sa kaniyang naghihingalong nobya ay idineklara naman ng Boss nila na tapos na ang lahat.

The war is over!

It's odds! But, it's like a fairy tale! The back ups came too late because the operation was over.

"Secure the whole perimeter! Take all the evidences as well as all the corpses and take them to the funeral. The wounded one take them to the nearest hospital," dinig na dinig niyang mando ng opisyal pero hindi niya ito pinakialaman dahil pinangko niya ang nobya saka inilabas sa warehouse na iyon.

"Hold on, Honey, please." Umaagos ang masaganang luha sa pisngi niya. He's scared! Now he understand what's the meaning of his intuition before the operation's started.

"N-o I know I-m d-dying," pautal-utal na sagot ng dalaga.

"Sir, let her lay here and we'll take her to the hospital." Humarang ng isang rescuers sa dinaanan ng binata upang ipahiga ang agaw-buhay na dalaga.

Agad namang inilipag ni Jameston ang nobya sa isang stretcher pero siya na mismo ang nagtulak.

"Please, Honey, hold on." He cried even more when he noticed that she's loosing her breath.

But!

Agent Alicia Johnson holds so tight her boyfriend's hand and lead it to her heart and says.

"I love you so much, Honey. 'Till we meet again. I love... I love...I love you that much, Honey," putol-putol nitong sabi.

Dead on arrival!

Pero bago pa man nila madala ang sugatang dalaga sa emergency room ay nalagutan na ito ng hininga.

"Alicia!No! Don't do this to me!Please wake-up, Honey!" He wailed upon knowing that the love of his life was gone forever.

"Help! Help!---"

"I'm sorry, SIR. We can't do anything anymore to retrieve your girlfriend's life. She's gone, SIR." Pamumutol sa kaniya ng isang staff na lumapit.

Again, he hugged his girlfriend's corps and wailed! He's screaming out loud her name. He didn't care if they're staring at him. They're still at their uniforms that made the staff to think that they're from a operation.

"I'm sorry, Officer Smith. But let's accept the fact that she's gone." Napalingon siya dahil sa tinig ng Boss nila. Galit siya rito! Kasalanan nito ang lahat! Pinigilan siya nito sa pagligtas sana niya sa kasintahan.

"Kasalanan mo ito! Kasalanan mo kung bakit hindi umabot dito sa pagamutan ang nobya ko na buhay!"

"Stop it, Sir." Pumagitna ang isa sa mga tauhan ng binata dahil kahit hindi nila maunawaan ang sinasabi nito ay alam nilang galit ito sa Boss nila but they understand him. His girlfriend was dead in a operation but they can't blame him if he acted that way. Saksi sila sa pagpigil ng Boss nila.

"No, it's okay. Let him be, Agent Rio. I understand him," malunay na pagitna ng superior.

"Kung hindi mo sana ako pinigilan kanina sa paglapit sa kaniya! Malamang buhay pa ang nobya ko! Kasalanan mo ito! It's all your fault!" Patuloy na paninisi ng batang opisyal sa Big Boss nila at bago pa nila ito napigilan ay natutukan na niya ito ng baril.

"Sir, put that gun down," nahintatakutang wika ng mga tauhan nitong sumama pero with his one hand he pulled too the other caliber on the other side of his belt at dito naman itinutok.

"Shut up! Hindi n'yo lang alam kung gaano kasakit ang mawala siya sa buhay ko! Kaya't huwag kayong makialam dahil kasalanan ng Boss natin kung bakit hindi umabot dito sa pagamutan si Alicia! Kung hindi niya ako pinigilan kanina ay sigurado buhay pa sana siya pero dahil ang tanging parangal lamang ang kanyang inaaasam ay ang nobya ko ang naging kapalit nito!" Galit siyang bumaling dito.

Sabi nga nila mahirap paliwanagan ang taong galit dahil mas lalo lamang itong magagalit.

"Girl, kabayan natin oh nagwawala" pinay 1.

"At kung ang ipinapahiwatig mo ay ang awatin siya never mind baka ako pa lagot abah gusto ko pang umuwi ng Pilipinas," Pinay 2.

"Pero infairness he's a hunks," wika ng isa.

"Bruha, ayan ka na naman sa kakahunks mo let's go na," wika naman ng isa.

"Sinabi mo eh kaya tara na." Umalis sila sa lugar na iyon. Hindi na sila muling lumingon sa kinaroroonan ng nagwawalang kabayan.

Kung ang binata ay nakatutok sa kaniyang superior ang baril niya, kabaliktaran naman sa mga tauhan ng Boss. Nakatutok lahat ng baril nila sa kay JC except his own men, they pointed their guns to them too. Sa madaling salita ay nagkatutukan sila ng baril sa harapan ng pagamutan.

"Go on shoot me right now but make sure that I'll die too because if you can't kill me, I'll be the one to will kill you all with him!" pinaghalong iyak at galit na sabi ng binata habang hawak ang baril na nakatutok pa rin sa superior nila.

Pero guilty in crime ika-nga nila ay nanatiling mapagpakumbaba ang opisyal nila. Though walang may kasalanan sa nangyari ay hindi na nito pinatulan ang pang-aaway ng tauhan sa kaniya.

"Men put down all your guns. We know him so well and I know he can't do what he said. Let's just understand him, he's in sorrow upon lossing his girlfriend. And though it's an operation I know he's just telling us the truth I stopped him when he attempted to get near to her. But if he did that both of them were dead already. We all know those men so let's understand him so put down all your guns." Iginala niya ang paningin sa mga tauhan. Bilang superior nila ay siya rin ang sinunod nila.

Ang mga taong tanging nakakaawat sa binata ay nagkataong nasa bansang Harvard kaya't nang tumawag ang kadepartamento nina Jameston sa tahanan ng mga Smith ay hindi na nag-atubling nagtungo ang mag-asawang Angel at Oliver Sr sa naturang pagamutan at hindi nga sila nagkamali dahil ang isa sa mga apo nila na sumunod sa yapak ng senyor ay nasa gitna ng bulwagan este gitna ng mga kapwa alagad ng batas na may hawak na dalawang kuwarenta sinco at nakatutok sa Boss nito.

"Jameston, Iho, what's wrong? He's your Boss and kindly put that gun down?" agad na wika Angel sa apo. Ang isa sa triplet ng kanilang unico iho.

"Grandma!" sagot ng binata pero hindi pa rin lumilingon.

"Yes apo ko, kami nga ng Grandma mo. We just arrived when one of your men called and told us about what happened. Bakit ba apo ko anong nangyari at puno-puno ng dugo ang admit mo?" malumanay na tanong ng may edad na ring si Oliver Sr.

Nagbigay-daan ang mga nakapalibot dito. Hinayaan nilang lumapit ang mag-asawa sa binata.

"She's gone, Grandpa! She left me already!" Napaiyak siyang muli sa pagkakaalala sa kasintahang pumanaw.

Sumenyas naman si Angel sa superior ng apo na tumabi na.

"We can handle him." She mouthed.

"Apo ko, let's go home na muna para makabawi ka sa lakas mo at makapag-handa sa next steps. Sa bahay ka na lang din magpaliwanag kung ano ang nangyari ha." Niyakap ng Ginang ang apo saka hinaplos-haplos ang likuran nito. Hindi nito inalintana kahit ito ay duguan. He's her grandson after all.

"No, Grandma I want to see her. I won't leave her," sagot ni Jameston saka muling binalingan ang kasintahan.

But as we always say mother know the best. Habang yakap ang apo at inaalo ito mula sa pag-iyak ay hinawakan ni Angel ang magkabilang pisngi ng apo saka pinakatitigan ito.

"Uuwi muna tayo apo ko para magpalit ka ng damit but it doesn't mean na iiwan mo na siya okay? Babalik tayo mamaya after you will clean up yourself. And besides we miss you apo ko kaya't tahan na ha," anitong muli.

Para namang maamong tupa na sumunod si Jameston sa abuela. Kaya't matapos makausap ni Oliver Sr ang mga katrabaho ni Jameston ay tinahak na nila ang daan pauwi sa kanilang tahanan sa bansang Harvard.

Sa kabilang banda matapos nakuha ni Janellah ang kanyang luggage ay dumiretso na siya sa mga nakahilerang cab sa labas ng Madrid International Airport at nagpahatid sa bahay na uukupahin niya. Ang hindi alam ng mga magulang niya ay hindi lang para hanapin niya ang sarili ang dahilan ng paglayo niya sa bansang sinilangan kundi para rin sa trabaho. Marahil nga ay namana niya ang pagkaalagad ng batas ng mga magulang kaya't nagawa niyang pinamahalaan ang AGDA o ALLIEN GRACE DETECTIVE AGENCY na itinatag ng kanilang ama way back then unlike her twin sister na takot sa baril kaya't mas ninais nitong sumunod sa yapak ng abuela nila sa ama ang Lola D nila.

Nasa bansang Madrid din siya para sa isang misyon o trabaho na matagal nang iniaalok sa kanya ng mga kaibigan niya na nasa bansang Madrid din. They are all just in the same field, ang mga kaibigan niyang mga alagad din ng batas.

"Miss, we're here already," pukaw sa kaniya ng driver ng cab na sinakyan niya.

"Oh, I'm sorry. I was in a deep thoughts that's why I didn't notice that we are here already," hinging paumanhin ng dalaga.

"It's okay, Miss, nothing to worry." Lumabas ang driver saka pinagbuksan ang pasahero.

"Thank you," taos-puso namang tugon ni Janellah sabay abot ng pera o pamasahe.

"Your welcome, Miss. Enjoy your vacation here in our country. Take care too," sagot nito saka pinausad ang sasakyan.

Hinintay niya itong nakaalis o nawala sa paningin niya bago nagsimulang humakbang papasok sa apartment.

"May mga tao rin pa lang kagaya niya na may pakialam sa kapwa. Pagpalain sana siya ng Poong Maykapal," bulong ng dalaga saka tuluyang lumapit sa isang bungalow type house na magiging tahanan niya as long as she's in the country.