ปรานต์ตะโบมจูบซอกคอและใบหูของเธออย่างปลุกเร้าที่ตรงกลางห้องชุด ปากของเขาร้อนผ่าวบอกความปรารถนาที่ชัดแจ้ง ก่อนพลิกร่างนุ่มให้หันมารับจุมพิตของเขา ปราณปริยาหลบไม่ให้ใบหน้าถูกเขาทำตามอำเภอใจได้ ทั้งยังโกรธกรุ่นเขาหนักกว่าเดิม จึงขัดขืนต่อต้านไม่ยินยอม อันที่จริงเธอไม่เคยยินยอมเขาแต่โดยดีเลยสักครั้ง คิดมาถึงตรงนี้ปรานต์ก็ให้หงุดหงิดปนคึกคักอยู่ไม่น้อย
แม้จะต้องเริ่มด้วยการใช้กำลังแต่เมื่อเขาปลุกให้ไฟราคะของปราณปริยาลุกฮือขึ้นได้แล้ว ตอนนั้นเองเขาจะได้ร่วมรักกับสาวน้อยไฟแรงสูงที่ถูกใจอยู่ไม่น้อย
แต่วินาทีนี้ปราณปริยาไม่ต้องการโอนอ่อนไปตามเขา เธอรังเกียจ เกลียด โมโห และทุกความรู้สึกนั่นพุ่งตรงไปที่ปรานต์เพียงคนเดียว
“ยิ่งดิ้นก็ยิ่งคึก”
เขาว่าพร้อมประกบจูบที่ปากของเธอจนได้ ลิ้นร้อนผ่าวสากระคายดูดดึงอย่างต้องการให้เธอระทดระทวยอ่อนแรงพยศลง แต่ปราณปริยาฮึดสู้และเธอไม่ต้องการให้เขาสมหวังในสิ่งที
