"กิ๊บ... กิ๊บ..." ธนภพเดินเข้ามาในห้องและเรียกกมลเนตรเบา ๆ เพราะไฟในห้องมืดสนิท เขาวางของลงบนเคาน์เตอร์ครัว และเปิดไฟห้องนั่งเล่น
"นอนแล้วเหรอกิ๊บ" เขามองหากมลเนตรบนเตียงก็ไม่พบ เขาก้มมองนาฬิกา เธอหายไปไหนของเธอนะ ธนภพกดโทรศัพท์โทรหากมลเนตร แต่เธอก็ไม่รับสาย เขาเดินวนไปวนมาในห้องนับร้อยรอบ มือก็โทรหากมลเนตรตลอด
"อยู่ไหนนะกิ๊บ ทำไมไปไหนไม่บอกแทนเลย" เขาพูดด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะคว้ากุญแจรถบนโต๊ะ
"แท๊...แด! แฮ่! กิ๊บอยู่นี่!" กมลเนตรโผล่ออกจากหลังผ้าม่าน ธนภพตกใจจนกุญแจรถปากุญแจรถใส่เธอแล้ว
"กิ๊บ! เล่นอะไรเนี่ย แทนเป็นห่วงกิ๊บมากรู้มั้ย" เขาวิ่งไปกอดกมลเนตรไว้แน่น จนกมลเนตรใช้กำปั้นทุบหลังเขาเบา ๆ
"กิ๊บหายใจไม่ออก" เธอบอกเสียงเบา เพราะเขากอดเธอไว้แน่นจริง ๆ
"ขอโทษ" เขาบอกและปล่อยเธอออกจากอ้อมแขน
"รู้แล้วน่าว่าห่วง หน้าซีดเหมือนคนป่วยเลย ไปนอนหยอดน้ำเกลือหน่อยมั้ย"
"ทำไมแบบนี้ ไม่น่
