“Vienna,” alanganing tawag ni Ruthyst sa pansin ng dalaga.
Hindi pa rin sila pinapaalis kahit tapos naman nang maembistigahan ang nangyari sa babae. Kanina pa inalis ang bangkay ngunit sila ay tila nakikinita pa rin sa harapan ang kawawang babae. Suicide. Iyon ang sabi ng mga sibil pero hindi ganoon para kay Ruthyst.
“Ito ‘yong cellphone mo, nakalimutang ibigay ni Kean kanina, full charge na ‘yan,” sabay abot nito.
Wala sa sariling kinuha niya ang cellphone at nagkalikot doon. Isang text message ang nakapukaw sa atensiyon niya kaya dali-dali niya itong binuksan.
From: Papa
May kakaiba sa mama mo, Anak ko. Parang hindi ko na siya kilala. Madalas ang pag-alis niya sa bahay pero hindi ko naman iniisip na may lalaki siya. Nag-aalala na ako sa pagsama ni mama mo sa kaibigan daw niya, Anak.
