TULALA akong nakatingin sa harapan namin at iniisip ko kung bakit ako naiwan dito kasama si Mister Ukyo.
“Sir Francois, dalian niyo! Ang bigat ni Mister Ukyo!” naiiyak na sabi ko sa aking sarili.
Nasa balikat ko pa rin ang kamay ni Mister Ukyo dahil nga hindi na siya makalakad nang tuwid. “Mister Ukyo, stay ka lang dʼyan, ha? Ang bigat niyo, sobra! Alam niyo rin po bang ang baho niyo, ha? Amoy alak mo pa talaga kayo! Ang tapang pa man din po!” sabi ko sa kanya. Alam ko naman kasing hindi niya ako maririnig dahil tulog siya.
“Ang bigat niyo talaga, Mister Ukyo! Parang lalo kayong bumigat noong binuhat ko rin kayo sa first encounter natin, ha? Nasaan na ba sila Sir Francois? Ang tagal bang lumabas sa parking? Sana sinama na lang nila tayo!” bumubulong na sabi ko. "Mister Ukyo, ilapag na
