Can't Get Enough

Chapter 05

"Ano bang k********g ang sinasabi mo? "Tanong niya sa'kin.

Well nandito lang kami sa isang coffee shop, ako lang ang nandito at hindi ko na pinasama pa ang baklang Patty kasi alam kong hindi niya kayang mag focus sa harap ng isang gwapong lalaki kaya naman iniwan ko siya sa may kotse.

"Well, hindi naman direct k********g ang nangyari pero hindi kasi alam ng kaibigan mo na nakasakay pala ang kaibigan ko sa kotse niya. At hanggang ngayon ay hindi pa rin bumabalik ang kaibigan namin. "Sabi ko.

Napatawa naman siya sa sinabi ko.

Bakit naman siya tumawa?

Do I look like I'm joking here?! Tsk.

"Obviously, hindi naman pala kasalanan ng kaibigan ko kung bakit nawawala ang kaibigan mo. Sumakay siya sa kotse ni Hermes ng hindi pinipilit. "Sagot niya.

"Paano pipilitin? Ehh parehong pareho ang kotse ng kaibigan mo at ng kaibigan ko. Mag isip ka nga! "Inis na sabi ko sa kanya.

"Chill ka lang Miss, hindi masamang tao ang kaibigan ko at hindi niya re-rapin ang kaibigan niyo. "Natatawang sabi niya kaya naman binatuhan ko siya nang masamang tingin.

So mukhang akala niya nga ay nag bibiro ako sa lagay na toh. Napa smirk naman ako.

"Hindi talaga re-rapin ng kaibigan mo ang kaibigan ko. Dahil bakla siya. "Sabi ko.

Napa tigil naman siya sa sa pag tawa niya at tiningnan ako nang nagtataka.

"Bakla?! Hahahaha. "

Putik!

Parehong pareho siya nung babaeng nakausap namin kanina ni Patty. Ano bang problema nila sa bakla.

"Miss. Mas lalong wala kang dapat ikabahala kay Hermes, hindi pumapatol yun sa bakl----"

.

.

*PAAAAAK

.

.

Mabilis kong pinalo ang dalawang kamay ko sa lamesa kaya naman ay napatigil siya at napatingin din sa pwesto namin ang ibang customers pero wala akong pakialam.

"f**k! Tutulungan mo ba kami na mahanap ang kaibigan namin o pati ikaw ay kakasuhan ko?! Sorry to say this pero madami akong koneksyon para gawin yun.

Now...fucking get your f*****g a*s out of that chair and bring us where your friend is! "Sigaw ko.

Nakita ko kung paano siya napalunok dahil sa inasal ko.

"Sorry Miss pero hindi ko alam ang eksatong lugar na pinuntahan ng kaibigan ko, basta ang alam ko lang ay nasa isang private Island siya.

Yun lang ang alam ko at wala ng iba. "Sagot niya.

Shit! Nag sayang lang pala ako ng oras sa walang kwentang lalaki na toh dahil hindi niya din pala alam kung nasaan ang kaibigan niya.

.

.

EULY's POV

"Heller , baka naman gusto mo kong alalayan pababa? "Mataray na tanong ko dun sa lalaki.

Halos ilang oras din kaming nag biyahe, akala ko nga may signal pero wala pala at ngayon ko lang yun nalaman. Tapos hindi ko pa alam ang pangalan niya at napa snob niya talaga dahil buong biyahe namin ay hindi niya ako kina kausap.

Tsk.

Mukhang nagsisisi na ako sa pagsama ko sa stranger na ito dahil panigurado na nag aalala na sina Olivia at Patty sa'kin. Baka sa ngayon ay hinahanap na ako ni Olivia, napaka maalalahanin pa naman ng babaitang yun tsaka baka nagtataka din sina Papa kung bakit hindi ako tumawag sa kanila kaninang umaga. Naka sanayan ko na kasi na tinatawagan sila bago pumasok sa trabaho--- and speaking of my work...shett hindi ako nakapag paalam sa secretary ko, baka hinahanap na rin ako non. Hayyss.

"Hindi ka naman babae para alalayan ko. "Masungit na sabi niya. Sinamaan ko naman siya nang tingin.

"Ahh. So anong akala mo sa'kin? Lalaki? "Sarcastic na sabi ko sa kanya. Tiningnan naman niya ako mula ulo hanggang paa na parang nang aasar pa.

"Oo. "Tipid na sagot niya at tumalikod na sa'kin.

Uggghhhhhh. Ako? Lalaki? Yuck huh!

Tsaka, seriously? Iiwan niya talaga ako?

Haayysssssss!!!

.

.

Bumaba na ako ng bangka at mabilis na hinabol siya.

"Asan na ba tayo? "Tanong ko.

Pero deadma!

"Ano bang lugar toh? "

Deadma pa rin.

"Tsaka hindi pa ba tayo kakain? "

Deadma pa rin .

-_-

"Hoy! Bakla ka ba?! "Sigaw ko sa kanya na nag patigil sa kanya mula sa paglalakad.

Gotyah!!!

Titigil ka rin pala ehhh.

Binatuhan niya ako nang nakakatakot na tingin.

"Hindi ako bakla! "Galit na sigaw niya sa'kin.

"Alam ko, wala na kasi akong ibang maisip para mapatigil ka sa paglalakad mo.

Narinig mo naman siguro ang mga tanong ko sayo diba? Bakit hindi mo sagutin? "Mataray na tanong ko sa kanya.

"Obvious ba? Simple as I just dont want to talk to you. "Masungit din na sagot niya at nagsimula na ulit maglakad kaya naman ay mabilis akong sumunod sa kanya.

"Well sorry ka na lang dahil ako lang ang pwedeng maka usap mo dahil mukhang tayo lang naman ang nandito sa lugar na toh. "Sagot ko habang nililibot ang paningin ko sa paligid.

"Kaya kong makatagal kahit wala akong kausap. At ayaw ko sa madaldal na tulad mo. "Seryosong sabi niya.

Tskkk.

"Hindi ba obvious? Bakla kasi ako at natural lang na maging maingay ang baklang tulad ko. "Sagot ko at napa irap na lang sa hangin.

Aish! Wala pa lang kwenta ang lalaking toh ehhh. Kung pinayagan niya na lang sana kasi ako na hiramin at gamitin ko ang kotse niya edi walang maingay ngayon sa tabi niya, edi sana hindi ko siya kasama ngayon at mas lalong maganda kung na kabalik na ako sa Manila. Pero anong ginawa niya? Pinag damutan niya ako at akala niya ay may masama akong balak.

Wow. Kakahiya naman sa kanya.

Dahil may kasabihan ako na 'bakla man ako sa inyong paningin, mabuti naman ang aking saloobin.'

HMP! -___-

.

.

Mga ilang minuto pa na tahimik lang kaming nag lalakadaya maya pa ay tumigil kami sa isang maliit na bahay pero maganda yun. Halata mong bahay bakasyunan talaga.

"Wow. Sa'yo ba toh? "Tanong ko pero hindi niya ako sinagot. Ano pa nga bang aasahan ko? Eh diba nga ang sabi niya ay ayaw niya akong kausap. Akala niya ba ay gustong gusto ko din siyang makausap? Well, nagkakamali siya...wala lang talaga akong mapag pipiilian dahil no choice na ako.

Walang salita niyang kinuha yung susi sa bag na dala niya at binuksan niya yun.

Hmmm. Dahil sa ganda ng bahay na toh, biglang naisip ko tuloy na mag pagawa ng tulad nang ganito para sa amin nina Papa at Mama.

Pumasok na siya sa loob kaya naman ay papasok na din sana ako ng bigla niyang sinaraduhan nang malakas yung pinto kaya naman hindi ako nakapasok.