วันต่อมา
คอนโดเอ็นอาร์เค
“ขึ้นห้องไหม” ฉันถามน้องแซม เขาทำหน้าที่คนขับ เรากลับมาด้วยกัน ขาไปน้องแซมนั่งรถประจำทาง ขากลับขับรถให้ฉัน
“แซมต้องไปทำงานต่อ เราค่อยนัดกันอีกนะครับ”
“ไม่ขึ้นจริงอะ”
“พี่ฬิ”
“โอเคครับ มีปัญหาอะไรบอกพี่ได้เลยนะ ดูแลตัวเองดี ๆ ถ้าไม่สบายก็รีบโทรหาพี่ อย่าโหมงานหนัก อย่างแรกที่ต้องคำนึงถึงคือสุขภาพตัวเอง”
“แซม 22 ปีแล้วครับพี่ฬิ พี่ฬิไม่ต้องห่วงแซมแล้ว”
“ยังไงก็ต้องห่วงเหมือนเดิม”
“แซมก็ห่วงพี่ฬินะครับ”
“ขอบคุณครับ งั้นพี่ไปก่อนนะ ฝากรถด้วย”
“รักษายิ่งกว่าชีวิตครับ” ฉันเป็นคนให้น้องแซมขับรถกลับเองไม่อยากให้น้องนั่งรถประจำทาง ไหน ๆ ที่คอนโดก็มีรถจอดไว้อีกสองคัน
เข้ามาในห้องฉันทิ้งตัวลงนอนบนฟูกด้วยความเพลีย เมื่อคืนนี้คุยกับน้องแซมหลายเรื่อง มีเรื่องที่ผู้หญิงมาชอบน้องด้วย น้องเป็นคนหล่อ แค่เดินเฉย ๆ ออร่าความหล่อก็พุ่งกระจาย ใครบ้างจะไม่สนใจ ยิ่งท่าทีเฉยชาส
