ช่วงสายของวันต่อมา องศาตื่นขึ้นเมื่อรู้สึกถึงมือที่ขยับยุกยิก เมื่อคืนเขาเผลอหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้เลย เขามองหญิงสาวที่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างดีใจ
“พิงค์ คุณฟื้นแล้ว เป็นยังไงบ้างครับ”
“ทะ… ทอย... ที่นี่ที่ไหนคะ” รติรัตน์ถาม ใบหน้าของเธอแลดูอิดโรย
“คุณถูกทำร้ายครับ ตอนนี้คุณอยู่ที่โรงพยาบาล... เดี๋ยวผมจะกดเรียกหมอให้มาดูอาการคุณนะครับ”
ไม่นานหมอเจ้าของไข้ก็เข้ามาตรวจเช็กอาการให้ ก่อนจะแจ้งว่าทุกอย่างปลอดภัยดี จากนั้นคุณหมอก็เดินออกไป
“น้ำ... พิงค์หิวน้ำค่ะ” องศารีบเดินไปรินน้ำใส่แก้วพร้อมหลอดมาให้หญิงสาวดื่ม
“ค่อย ๆ ดื่มนะครับพิงค์” พิงค์พยายามดื่มแต่เพราะปากที่บวมเจ่อ ทำให้เธอดื่มไม่ถนัด
“โอ๊ย ! … พิงค์เจ็บไปหมดเลยค่ะ เหมือนปากแตกข้างในเลย”
“พอก่อนก็ได้ครับ”
“ค่ะ ทอยคะ โทรศัพท์พิงค์ เงินในบัญชีพิงค์ มันเอาไปได้ไหมคะ”
“คุณรู้ไหมครับ ว่าใครทำร้ายคุณ”
“พี่เปรมค่ะ... เขาน่ากลั
