ก๊อก ๆ
เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นก่อนประตูจะถูกผลักเข้ามา ธนาเงยหน้ามองลูกชายคนเดียวที่จากบ้านไปตั้งแต่เด็ก เขาละจากกองเอกสารแล้วมองลูกชายด้วยความดีใจ
“สวัสดีครับคุณพ่อ ผมกลับมาแล้วครับ”
“ดีนะที่ยังจำทางมาบริษัทได้ กลับมาแล้วทำไมไม่กลับบ้าน แม่เขารอเจอลูกทุกวัน”
“เดี๋ยวผมจะเข้าไปหาคุณแม่ที่บ้านนะครับ ว่าแต่... คุณพ่อสบายดีนะครับ”
“จะให้บอกว่าไงล่ะ ดูเอกสารที่ต้องอ่านและต้องเซ็นในแต่ละวันนี่สิ กองเป็นตั้ง ๆ เมื่อไหร่แกจะเริ่มงาน พ่อจะได้วางมือเสียที จะได้พาแม่ของแกไปฮันนีมูนอีกรอบ”
“ผมว่าจะมาแจ้งคุณพ่อนี่แหละครับ... อีกสามวันผมจะเข้ามาเริ่มงาน คุณพ่อแจ้งบอร์ดผู้บริหารและพนักงานที่เกี่ยวข้องให้เข้าประชุมใหญ่ได้เลยนะครับ” องศาบอก
“พ่อดีใจมากเลยที่แกคิดได้แบบนี้ เดี๋ยวพ่อจะให้คุณอ้อยทำหนังสือให้เลย... แล้วแกไปหายัยทรายพี่สาวแกหรือยัง รายนั้นก็บ่นหาแกตลอด”
“ผมยังไม่ได้ติดต่อหาพี่ทรา
