Rhyan Olaf POV
Kinagabihan ay tahimik kong pinasok ang bakuran ng mansion ng mga Collins. I carefully climbed the tall tree near the balcony of Heaven Sia's room.
Natatanaw ko mula dito sa puno ang kanyang anino sa likod ng mga nakaharang na kurtina sa bintana. I carefully jumped down to the balcony and made sure she wouldn't notice me.
Then I leaned against the wall and slowly peeked at her through the open window. Ang kurtina namang nakatabing sa bintana ay tinatangay ng malakas na hangin na nagmumula sa nakabukas niyang electricfan. Nakatayo ito sa isang tabi kung saan malapit sa kinaroroonan niya.
I noticed her room has an air conditioner but why isn't she using it? For savings?
Muli akong lumingon sa kanya, ngunit bigla akong napanganga at nanlaki ang aking mga mata nang bigla niyang tanggalin ang suot niyang robe at ni isang saplot ay wala siya nito sa kanyang katawan.
Oh, s**t! Whatta beautiful view!
Bigla akong nanigas habang nakatitig sa kanya. Sa tingin ko ay kalalabas niya lamang mula sa banyo dahil nababalutan pa ng tuwalya ang kanyang ulo. Nalalanghap ko rin ang napakabango niyang amoy sa tulong ng malakas ng hangin ng electric fan niya.
Napalunok ako at biglang nag-init ang pakiramdam ko habang nakatitig ako sa tayong-tayo at mabibilog niyang dibdib. s**t! My eyes crawled down to her curvy waist and her flat stomach.
At kahit anong pigil ang gawin ko sa sarili ko ay hinahatak pa rin ang paningin ko patungo sa ibaba ng kanyang tiyan. It was as if she had suddenly hypnotized me.
Ngunit natauhan ako at laking panghihinayang ko nang bigla siyang tumalikod at humarap sa isang wardrobe. f**k! Ngunit muli akong napatulala nang ang mabibilog at firm naman niyang pang-upo ang bumalandra sa paningin ko.
I bit my lip so hard and closed my eyes tightly to suppress the heat I was feeling in my body. Maraming beses akong lumunok at huminga ng malalim upang maibsan ang nararamdaman kong init dahil sa napakagandang tanawing iyon.
I opened my eyes again and saw her already busy getting what I think were clothes she could wear from her wardrobe. Pinagsawa ko na lamang ang mga mata ko sa kanyang kahubdan.
Moments later, she suddenly faced the place where I was again, and there, I accidentally saw her rosy femininity.
"Oh, God," naibulong ko sa sarili ko.
I was stunned again as I looked crazy staring at her. I can no longer blink my eyes. My throat suddenly dried up and I felt the sudden resurrection of my manhood. Now, I can completely see her whole body naked. Damn it!
Little did she know that she had alluring and incomparable beauty. Pakiramdam ko ay isang Dyosa ang babaeng nakikita ngayon sa loob ng silid.
Tatalikod na sana ako nang ma-realize kong mali na ang ginagawa ko. Ngunit natigilan ako nang makita kong nasagi niya ang isang tumbler ng tubig na nakapatong sa bedside table. Nalaglag ito sa sahig kung saan malapit sa kinaroroonan ng extension socket na kinasasaksakan ng electric fan. At hindi man lang niya ito pinagkaabalahang tingnan o damputin.
Natanggal ang takip ng tumbler at natapon ang tubig sa sahig. The water immediately spreads on the floor until it reaches the extension socket. She's not aware of what is happening right now 'cause she's busy wearing her panty.
I saw the extension socket flicker due to its wetness. Napansin ko ang akmang paghakbang ni Sia paatras at siguradong tatapak siya sa basang sahig. f**k!
Mabilis kong nahila pa-bukas ang sliding door ng pinto ng silid niya na malaking kong ipinagpapasalamat dahil hindi ito naka-lock.
"Rhyan?" Nagulat naman siya at nanlaki ang mga mata sa biglaan kong pagpasok.
Sinugod ko siya upang ilayo sa basang sahig ngunit nakita kong natapakan na niya ito. Ramdam ko ang saglit niyang pangingisay at umabot din iyon sa kalamnan ko dahil niyakap ko siya at bumagsak kami sa kanang bahagi ng sahig.
"Ugh!" I groaned in pain when my back hit the floor dahil pinilit ko siyang iikot upang hindi siya masaktan.
Ramdam ko ang paninigas ni Sia at hindi kaagad siya nakagalaw sa loob ng ilang sandali.
"R-Rhyan!" she suddenly cried out and burst into tears when maybe she realized what had happened.
"Hey, hey, hey, baby." I gently patted her face and I could feel the trembling of her body. Her tears dripped down her cheeks as she hugged me tightly as well.
"R-Rhyan, m-mamamatay na ako. Mamamatay na ako! Hindi na ito biro!" Hindi siya matigil sa kanyang paghagulgol.
"Ssshhh, no. You're not gonna die, okay? No one will die," mariin ko namang sagot sa kanya.
I got up and picked her up quickly. I carried her to bed and laid her down. I pulled the blanket and quickly wrapped it around her naked body 'cause she only wore panties.
Kaagad kong tinanggal ang mga cord sa saksakan ng kuryente. Maging ang extensiyon ay itinago ko na sa drawer ng table. I removed everything hanging on the wall, even the protruding nails. Lahat ng bagay na maaaring ikapahamak niya sa loob ng kaniyang silid ay tinanggal ko at pinaglalabas sa balcony habang siya ay tahimik naman na umiiyak sa kama.
I cleaned the floor and put the tumbler in a corner. I didn't even turn on the electric fan dahil hindi naman pala gano'n kainit dito sa loob.
Ibang init naman kasi ang naramdaman ko kanina dahil sa hubad niyang katawan.
***
Sia's POV
"Totoo, 'di ba? Totoo ang sinabi ng matanda kanina. Mamamatay na ako, Rhyan!" Hindi ko pa rin mapigilan ang aking pag-iyak dahil sa sobrang takot. Alam rin ni Rhyan 'yon kaya nga naririto siya. Binantayan niya ako!
"Baby." Lumapit siya sa akin at tinabihan ako dito sa kama.
Nilinis niya at tinanggal ang lahat ng bagay dito sa aking silid pero paano naman sa paglabas ko? Hindi naman ako maaaring magkulong na lang dito sa silid ko habambuhay!
"Ayoko pang mamatay, Rhyan! Hindi pa p'wede. Hindi ko pa p'wedeng iwan si mommy at ang kapatid ko sa ganitong sitwasyon! Kailangang kailangan pa nila ako kaya sabihin mo na sa akin ang totoo! Sabihin mo na!" Hindi ko mapigilan ang mapasigaw habang patuloy sa pag-agos ang nag-uumapaw kong mga luha.
Mabuti na lamang at soundproof ang bawat silid namin kaya hindi maririnig nila Mommy sa labas ang ingay ko.
"Yes, I saw you," mahina niyang sagot sa akin habang hinahaplos ng kanyang mga daliri ang aking pisngi.
Mas lalo naman akong napaiyak sa katotohanang oras ko na talaga!
"I don't know if you'll believe me...but I have the ability to see the future of people who are about to die. And witness how they will deal with the tragedy that will befall them when their time comes...and I saw you there. You're already among them."
Hindi ako nakapagsalita at nangilabot ako sa kanyang mga sinabi. Mas lalong naragdagan ang takot sa dibdib ko.
Nayakap ko ng mahigpit ang sarili ko habang nararamdaman ko ang walang tigil na pag-agos ng mga luha ko sa pisngi.
"But I can't afford to lose you...so I broke your destiny," aniya kaya muli akong napatunghay sa kanya.
Hindi ko mabasa ang halo-halong emosyong namumutawi sa kanyang mga mata.
"A-Anong ibig mong sabihin? Bakit mo nga ba ginawa 'yon?"
Naghangad ako ng mas malalim pa na dahilan sa ginawa niyang pagliligtas sa akin kanina. Ngunit naging blangko ang kanyang mga mata.
"Nothing. You can rest now. Babantayan kita," walang emosyon niyang sagot.
Napakagat na lang ako sa labi ko at iniyuko ang ulo ko. Ang akala ko ay may iba pang dahilan. Naramdaman ko ang paninikip ng dibdib ko ngunit kaagad kong pinalis ang isipin tungkol sa kanya.
Ang kailangan kong gawin ay isipin ang mga mangyayari sa akin bukas at paano ko maiiwasan ang mga trahedyang maaari pang dumating sa akin.
***
Nagising akong tila sinasakal ang aking katawan. Idinilat ko ang aking mga mata at napanganga ako nang leeg ng kung sinuman ang una kong nasilayan.
Biglang nanlaki ang aking mga mata at saglit kong nakalimutan kung paano ang huminga nang mapagtanto kong yakap ako ngayon ng mahigpit ni Rhyan sa ilalim ng makapal na comforter.
Dahan-dahan akong tumingala sa kaniya at napangiti ako nang makita kong napakahimbing ng pagtulog niya. Napatitig na lang ako sa maamo at napakagwapo niyang mukha. Mamula-mula niyang pisngi at mapupula niyang mga labi.
Pakiramdam ko ay nanuyo ang lalamunan ko nang mapatitig ako doon. Gusto ko sanang ilapat ang aking mga daliri sa bahagya pang nakabuka niyang mga labi ngunit hindi ko magawang gumalaw dahil natatakot akong magising ko siya.
Hindi ko na rin namalayan kung paano ako nakatulog kagabi kahit marami ang bumabagabag sa aking dibdib at isipan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari. Anumang oras ay maaari na akong mawala.
Kahit sabihin pa ni Rhyan na hindi siya papayag ay hindi pa rin namin masasabi. Paano kung nalingat lang siya ng kaunti? Hindi pup'wedeng araw-gabi na lang kaming magkasama para mabantayan niya ako. At papaano ko ito ipaliliwanag kay Mommy?
"What are you thinking?"
Napapitlag ako at napatingala ulit nang biglang bumulong sa aking ulunan si Rhyan. Ngunit napamulagat ako nang salubungin ng kanyang mga labi ang mga labi ko.
"Good morning," nakangiti niyang saad habang namumungay pa ang kanyang mga mata at namamaos ang kanyang boses.
Nagulat ako sa kanyang ginawa at hindi kaagad nakapagsalita.
"Hey," untag niya sa akin. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko. Mas lalo naman siyang napangiti at bahagya niyang pinisil ang aking pisngi.
"G-Good m-morning. A-Antok ka pa? M-Matulog ka pa," nahihiya kong sabi sa kaniya.
"Huwag kang aalis. Give me one more hour, please."
"Hmn," nakangiti kong tango sa kaniya.
Mas humigpit pa ang pagkakayakap niya sa akin bago muling sumara ang kanyang mga mata. Ngunit halos mawindang ako nang maramdaman ko ang bahagyang pagpisil ng mainit na bagay sa kanan kong dibdib.
Bigla akong napayuko at halos tumalon ang aking mga mata nang makita kong nakasapo ang isa niyang palad sa dibdib ko!
K-kanina pa ba siya nakahawak d'yan? Olaaffff!!!
Ngayon ko lang na-realize na hanggang ngayon ay wala pa rin pala akong damit at tanging panty lang ang suot kong underwear!
Pero hinayaan ko na. Na-realize ko din na kunsabagay ay mamamatay na rin naman ako. Maano bang maramdaman ko na ang naramdaman ni Eva noon. Noong kinain ni Adan ang mansanas ni Eva! Oh crap!
Ang landi mo na Heaven Sia Collins. Manahimik ka!
Ipinikit ko na lang muli ang aking mga mata at pinilit makatulog muli ngunit dahil sa ginawa ko ay mas na-feel ko pa ang init ng kanyang palad na buong-buong nakasakop sa dibdib ko. At nagsisimula nang mag-iba ang nararamdaman ko.
Parang umiinit! Rhyan naman. Huwag mo 'kong parusahan ng ganito. Huhuhu.
***
AFTER AN HOUR.
"Sia, Anak?" Bigla akong napamulagat nang marinig ko ang tinig ni Mommy at sunod-sunod na pagkatok sa pinto ng aking silid.
Mom?
"Sia?"
"Mom! Opo, gising na! Lalabas na po!" taranta kong sigaw dahil doon ay nagising na din si Rhyan sa aking tabi na buong oras pa ring nakayakap at hindi talaga binitawan ang dibdib ko!
"Mag-breakfast ka na, anak. Tanghali na."
"Yes, Mom! Susunod na po! Rhy, bangon na," mariin kong bulong kay Rhyan na mumukat-mukat pa.
Bumalikwas ako ng bangon ngunit muli niya akong hinila at kinubabawan! Nagulat ako sa ginawa niya at nanlaki ang aking mga mata.
Anong gagawin niya? Nakahubad pa ako!
"Rhyan," mariin kong saway sa kaniya.
Pero ang lintek! Sumubsob pa sa leeg ko at doon ako pinaghahalikan bago siya bumangon!
Nanigas na lamang ako mula sa kinahihigaan ko habang naghahabol ng paghinga. Hindi ko maalis ang pagkakatitig ko sa kanya na ngayon ay nakatayo na sa gilid ng kama at may pilyong ngiti sa kanyang mga labi.
"Good morning, Yeobo," nakangiti niyang bati.
Kinuha niya ang mga kamay ko at saka ako hinila upang bumangon ngunit dahil doon ay nalaglag ang comforter na nakatabing sa katawan ko.
"Ooppss. Whatta nice view," nakangisi niyang saad habang lumilibot na ang kanyang paningin sa kabuuan ng aking katawan.
"Pervert!" mariin kong bulong sa kaniya kasabay nang paghampas ko sa kanyang braso at tinakpan ng mabilis ang magkabila kong dibdib gamit din ang aking braso.
"Paanong ako? Ikaw nga itong bastos dahil nakahubad ka sa harapan ko. Inaakit mo yata ako eh." Nanlaki ang aking mga mata sa kanyang sinabi.
Ako, bastos?!
Sinamaan ko siya ng tingin. Kaagad akong tumayo at nagtungo sa cabinet upang kumuha ng damit. Naramdaman ko naman ang mabilis niyang paglapit sa akin at niyakap ako mula sa aking likod.
"Joke lang, galit ka naman agad. Sorry na," bulong niya sa aking tainga kaya napakagat ako sa aking labi at pinigilan ang mapangiti.
Hindi ako umimik at hindi rin siya pinansin. Isinuot ko na sa aking mga braso ang tirante ng aking bra. Ang mga braso naman niya ay nakayakap sa aking baywang pero inalis niya at siya ang humila ng bra sa aking likod. Siya na ang nagkabit ng kawit nito at pagkatapos ay muling yumakap sa akin.
"Yeobo" bulong niya ulit sa tainga ko. Hindi ko naman maintindihan 'yang sinasabi niya!
Yeobo? Ma-search nga mamaya.
Nagsuot na ako ng t-shirt. Muli niya rin itong inayos at muli ring yumakap sa akin nang matapos.
"Galit ka pa rin? Yeobo," bulong pa rin niya. Kumuha naman ako ng short at mabilis akong yumuko para isuot ito.
"Aw, my Jr. Baby, ikaw talaga." Kaagad akong napalingon sa kanya habang nasa ganoon akong posisyon dahil isinusuot ko naman sa kabila kong paa ang isa pang parte ng aking short.
Saka ko lang na-realize ang aming posisyon. Nakatuwad ako sa kanyang harapan!
"Rhyan kasi!" sigaw ko na sa kaniya. Hindi ko malaman kung maiiyak ba ako sa inis o ano? Tumayo na ako ng tuwid at hinarap siya.
"A-Ako ulit?" 'di makapaniwala niyang tanong habang nakaturo ang kanyang daliri sa kanyang sarili. "Ako nga 'yong nasaktan dahil binangga mo 'yong junior ko," natatawa niyang saad.
Matinding pagpipigil ang ginawa ko upang hindi ako madala sa mga kalokohan niya.
"Stop, Rhyan. I'm warning you," kunway inis kong saway sa kanya.
"Sorry na nga kasi," sabi na naman niya at muling yumakap sa akin.
"Oo na!"
"Galit ka naman eh."
"Oo na nga, 'di ba?!"
"Bakit ka sumisigaw? Galit ka pa rin eh." Tumahimik na lang ako.
Hindi ako makapaniwala sa inaasal ni Rhyan. Hindi ko alam na may ganito pala siyang side. Ang kulit! Sa school kasi ay tahimik lang naman siya at ang palagi niyang kasama ay si Accel, ang pinsan niya.
"Bati na tayo?" bulong na naman niya. Hinila niya ang mukha ko at iniharap sa kaniya.
"Oo na nga," mahina kong sagot ngunit nagulat na naman ako nang bigla niya akong halikan sa labi ko.
"Stay here and wait for me, a'right?"
Napahinto ako nang bigla muli siyang sumeryoso.
"H-Ha? A-Anong gagawin mo? Saan ka pupunta? K-Kailangan ko nang lumabas. Tinatawag na ako ni mommy."
"Yes, sasalubungin lang kita sa pinto, a'right? Stay," pagkasabi niya niyon ay mabilis na siyang nagtungo sa balcony ng aking room at tumalon paibaba.
Naiwan akong mag-isa sa aking silid at dito ako muling nakaramdam ng takot. Umikot ang aking mga mata sa kabuuan nito. Ganito pala ang pakiramdam kapag wala si Rhyan sa tabi ko. Pakiramdam ko anumang oras ay malalagutan ako ng hininga!
Ilang sandali lang ay nakarinig akong muli ng mga katok sa pinto.
Muntik na akong mapatalon sa gulat at napasapo ako sa dibdib ko. Ramdam ko ang malakas na pagkabog nito. Dahan-dahan akong lumapit dito ngunit hindi ko ito kaagad binuksan.
"Yeobo." Nanlaki ang aking mga mata nang marinig ko ang tinig ni Rhyan mula sa labas.
Kaagad kong binuksan ang pinto at bumungad sa aking harapan ang ngiting-ngiti na si Rhyan habang sa kanyang tabi ay si Mommy na may nangungunot namang noo at nagtatanong na mga tingin.
"Asawa mo daw, Anak? Kailan ka pa nag-asawa?"
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Mommy.
A-Asawa?!