ห้าวันต่อมา
สิงหยุนเจี๋ยตื่นแต่เช้ามืด และร่างกายเธอกลับมาแข็งแรงดีแล้ว ซึ่งตั้งแต่เมื่อกลางดึกเธอได้ยินสองแฝดคุยกัน ตอนแรกไม่ได้สนใจนัก เนื่องจากคิดว่าพวกเขาคงฟังนิทานที่ซินอี๋นำมาเล่า เป็นเรื่องน่ากลัวสักหน่อยเกี่ยวกับกลุ่มคนที่จับเด็ก และขอทานไปมัดมือมัดเท้าแล้วโยนใส่กระทะใบใหญ่ทำน้ำซุปกิน แน่นอนสิงหยุนเจี๋ยปรามซินอี๋ไปหลายคำ ฝ่ายนั้นขอโทษขอโพย บอกว่าพลั้งปากเล่าเพลินไปหน่อย
และยามนี้ หูเธอแว่วได้ยินเด็กสองคนที่ตื่นนอนแล้ว ส่งเสียงคุยกันเจื้อยแจ้ว
“ยายอ้วนตาขีดเดียว เสี่ยวเจิน แฟนของนายนั่นน่ะหรือ ที่บอกว่าเห็นคนโป๊ไม่ใส่เสื้อผ้า เดินวนไปวนมาที่ข้างล่างตึกเขียว!”
ซ่างเป่าแยกเขี้ยวขาวๆ และตอบเสียงไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง
“คุนเกอ เสี่ยวเจินไม่ใช่แฟนน้อง!”
“แต่นายเอาของเขามากินบ่อยๆ ถูกต้องไหม ปากบอกไม่อยากได้ ทำเป็นไม่สนใจ พอเขาเซ้าซี้มากหน่อย ก็เอาขนมพวกนั้น มากินจนพุงกาง นายมันค
