LAKAS SILANGANAN
“A-ATE,” NAUUTAL NA sambit ni Hiyas.
Nilingon ko si Hiyas at kitang-kita ng mga mata ko ang kaba sa mukha niya. Sinunod kong tingnan si Banal at nakatingin lang siya sa amin. Dahil shy type ako sa madaling araw na ito, agad kong pinulot ang kumot. Pero dahil hindi ko maabot, pinilit ko. At dahil pinilit ko, natumba ako! Hindi lang pala ako kung hindi kaming dalawa ni Hiyas dahil nag-iisang dibdib ang aming mga ari. Ayaw lang kumawala sa isa’t isa! Para bang nangako sa harapan ng altar na magkadikit lang silang dalawa sa libog at ginhawa. Naiba na pala? Ewan ko sa iyo, Lakas! Puro ka na lang iba!
Muli kong tiningnan si Banal at makikita sa magandang mukha niya na hindi pa rin siya makapaniwalang nakatingin sa amin. Ang ginawa ko, tinakpan ko ang itlog kong kulay maroon.
