LAKAS SILANGANAN
“’WAG KANG FEELING! Porket nakasakay ka lang dito sa car namin!? Ano? Feeling special ka na?” irap na sabi ni Banal.
“Kaya nga, Ate. Ito rin naman si Mommy. Napakamaawain. Anong akala niya sa atin? Charity? Na kailangam talagang tumulong sa mga nangangailangan sa buhay? Gutom? Dukha? Salot?” inis na sabi ni Busilak.
Napanguso na lang ako habang nakikinig sa mga reklamo ng dalawang demonyo. Kanina pa iyan silang dalawa. Papapunta na kami sa unibersidad ko at ako ang unang ihahatid ni Manong. Nasa passenger seat ako at hindi nila matanggap na kasama ako sa kanila. Bakit? Ginusto ko rin bang makasama sila? Ang sagot ko sa aking katanungan ay hindi. Ang gusto ko lang naman, libre ang masasakyan ko para makakatipid ng pamasahe. Hindi lang iyon, hindi rin ako mapapagod sa p
