Eve geldiğimde kendimi direkt duşa atmıştım. Elime ve bacağıma baktığımda gerçektende tam bir vaciaydı. Hem hiç bir şey yok, hemde çok can acıtıcıydı. Belki dışarıdan iyi gibi olsada için için canımı yakıyordu. Neden kimse beni anlamıyordu? Herkes Çiçeği görüyor içimdeki kor olmuş alevi görmüyordu. Hani diyor ya şarkıda bir "Bir yanımız yaprak döker, bir yanımız bahar, bahçe" aynen benim de içim yaprak dökerken dışım çiçekler açıyor. Can acısı küçük bir çizikle baş kaldırıp damla damla, oluk oluk göz yaşı dökmek istiyor.
Sanırım o an biraz abartmıştım. Aslında bunu isteyerek yapmadım. Belkide bilinçaltı dedikleri şeydi. O an sadece ağlamak istedim. Hem ben demedim ki hastaneye gidelim diye. Hem hastaneye kendisi götürmüş, hemde bu kadar çıt kırıldım olduğunuzu düşünmemiştim Çiçek hanım d
