Gözlerimi korkarak açtım. Nerede ve ne halde olduğumu bilmemek iğrenç bir duyguydu. Allah kahretsin ki en son hatırladığım şeyler hiç iyi şeyler değildi. "Çiçek iyi misin? " diye duyduğum ses çok tanıdık gelince bir cesaret gözlerimi açmaya karar verdim. Karşımda Çağhan beyi görünce hiç bu kadar sevineceğim aklıma gelmezdi. Gözlerimi kapattığım anda da gördüğüm son yüz Çağhan beyindi. İlk sorduğum şey ise
"Bana bir şey yapmadılar değil mi?" O anlarda o kadar çok korkmuş ve aklıma o kadar çok şey gelmişti ki. Bir tanesini bile yaşasam normal hayata bir daha asla dönemezdim sanırım. "Merak etme sana hiç bir şey yapmadılar. " dediğin de içimi tarifsiz bir mutluluk sardı. " Çok teşekkür ederim Çağhan bey. Eğer siz gelmeseydiniz başıma neler gelir o adamlar neler yapardı düşünmek dahi istemiyo
