เกาะSetterland
เพียงแค่ขึ้นมาเหยียบบนเกาะยูริก็สูดอากาศหายใจอย่างเต็มปอด การมาของเธอในครั้งนี้ไม่ได้มาในฐานะนักฆ่า แต่เธอมาในฐานะนักศึกษาแลกเปลี่ยน เธอต้องมาเรียนที่มหาวิทยาลัยนานาชาติต้องจากลามหาวิทยาลัยในญี่ปุ่น
“คิดถึงทาคุมิจัง เพื่อนเพียงคนเดียวของฉันเลย ป่านนี้คงโดนแกล้งจนร้องไห้แล้วมั้ง”
“คุณหนูครับ เชิญครับ”
“คิงใช่ไหม”
“ครับ ผมถูกส่งมาเป็นมือขวาของคุณหนู ตอนนี้ที่พักทางโรงแรมจัดการไว้เรียบร้อยแล้วเรื่องเอกสารการเรียนคุณหนูเตรียมมาครบใช่ไหมครับ”
“ครบๆ ไปเถอะฉันเหนียวตัวจะแย่อยู่แล้วอยากอาบน้ำมากๆเลย”
Ta Da Hotel
ฉันขึ้นลิฟต์ที่เป็นกระจกรอบด้านทำให้เห็นวิวทั้งเกาะ ครั้งก่อนที่มายังเที่ยวไม่หนำใจเลยครั้งนี้คงต้องเที่ยวให้สาสม ประตูลิฟต์เปิดมายังชั้น 31 ฉันได้อยู่ห้องริมสุดแต่ต้องมีบอดี้การ์เฝ้าด้วยเหรอฝีมือฉันเนี่ยเก่งกว่าไอ้พวกลูกเป็ดพวกนี้อีกนะ
เข้าห้องมาคิงก็ทำหน้าที่เติมน้ำใส่อ่างลากกระเป๋ามาเก็บให้ฉัน แต่สิ่งที่ฉันต้องการตอนนี้คืออิสระและความเป็นส่วนตัว ฉันรู้ว่าคิงเป็นคนของตาย้งคนสนิทของคุณตา แต่ฉันคิดว่าฉันเก่งพอที่จะเอาตัวรอดได้
“นายไปพักผ่อนเถอะคิง วันนี้ฉันจะขอพักก่อนพรุ่งนี้ไปรายงานตัวที่มหาลัยแล้วจะเข้าไปดูกาสิโนหน่อย”
“ครับคุณหนู ขาดเหลืออะไรโทรหาผมได้เลยนะครับ ผมแอดไลน์คุณหนูไปแล้วรบกวนช่วยกดรับและกดยินยอมเข้าแอพเพื่อติดตามคุณหนูด้วย ชีวิตคุณหนูก็คือชีวิตผม ท่านไคฝากมาบอกครับ”
“จ้าาา รู้แล้วจ้าาา”
วันต่อมา
ฉันเดินทางมารายงานตัวที่มหาวิทยาลัยนานาชาติที่ดูแล้วหรูหราหมาเห่าแต่จะดีกว่านี้ถ้าคนที่รับเรื่องไม่ผู้ชายคนที่ชื่อเจเจ
“ชื่อยูริ?” เจเจเหลือบตามองสาวน้อยที่นั่งมองรอบๆห้อง “ความสามารถพิเศษ นอน?”
“ค่ะ หนูสามารถนอนได้3วันโดยไม่ตื่นขึ้นมาเลย”
“เฮ้อ มหาวิทยาลัยที่นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นนะครับ ที่นี่เน้นการเรียน เรียนหนักและจริงจังมากด้วย ว่าแต่ข้อมูลของคุณมันเหมือนปลอมแปลงขึ้นมาเลย” เจเจเปิดดูเอกสารที่ยูริปลอมขึ้นมาทำให้อารมณ์หัวร้อนกำลังปะทุขึ้น
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูทำให้ทั้งสองคนหันไปมอง ยูริเลยกรอกตามองบนไปหนึ่งที
“ขอโทษครับ นี่เป็นเอกสารของคุณหนูของผมครับ ส่วนอันนั้นผมขอนะครับผมจะเอาไปรายงานคุณท่าน”
ยูริรีบดึงมาเก็บไว้กับตัวจากนั้นก็เซ็นเอกสารลงทะเบียนเรียนแล้วรีบชิ่งออกมาด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด มือขวาของเธอชักจะขี้ฟ้องเกินไปแล้วนะ
“อย่ามาคิดที่จะหาทางแกล้งผมนะครับคุณหนู ผมเองก็ฝีมือไม่ต่างจากคุณหนูหรอกครับ อย่าดื้อจะดีกว่า”
“จ้าาา รีบไปกาสิโนเถอะจ้าาา ฉันอยากจะบ้าตาย”
บ้านหมออคิน
วันหยุดที่แสนวิเศษของอคินกำลังจะหมดไปเพราะอัคคีโทรมาสั่งงานมันทำให้อคินต้องแบกสังขารตัวเองขับรถมายังกาสิโนของพี่ชาย แต่มองไปฝั่งตรงข้ามก็เห็นแก๊งลูกเป็ดของท่านไคก้มคำนับให้ผู้หญิงคนนึง ทำไมคุ้นจังวะ
ผมเดินเข้ามาด้านในแต่สายตาก็มองไปตึกของ The K ใครกันทำไมถึงได้รับการต้อนรับขนาดนี้
“นายครับ เทียร์จัดการให้แล้วนายมาทำไมครับ” มือขวาของผมมันทำหน้างง เออกูก็งง ให้กูมาทำไมเนี่ย!!
“กูจะรู้ไหมเฮียบอกให้กูมา กูก็มาเนี่ย” โดนหลอกอีกแล้วแต่ไหนๆมาแล้วขอไปเดินเล่นที่The K ดีกว่า
ผมข้ามมาดูความเรียบร้อยโดยอ้างว่าเป็นคำสั่งของเฮียอัคคี ดีจังเอาชื่อเฮียมาใช้ทำเรื่องเลวๆ คิกๆ ว่าแต่สาวสวยคนเมื่อกี้เป็นใครกันนะ
“นายมองหาใครครับ” เทียร์เดินมากระซิบเจ้านายเพราะตอนนี้คนของThe K กำลังจับตาดูพวกเราอยู่ มาถิ่นเขาแต่มากันสองคนนายต้องสมองกลวงแน่นอน
“ผู้หญิงที่ใส่ชุดสีดำอ่า เห็นด้านหลังแล้วรู้สึกอยากผสมพันธ์ุมากๆเลย มึงไปตามหาให้กูหน่อยเธอต้องเป็นคนสำคัญมากแน่ๆ ไม่งั้นไอ้พวกลูกเป็ดนี่ไม่ก้มหัวให้หรอก”
“เฮ้ออ นายครับจะรอดกลับไปไหมครับเนี่ย” เทียร์ยอมเดินแยกไปอีกทางเพื่อตามหาสาวชุดดำ แต่ แต่ แต่ พนักงานของThe K แม่งใส่ชุดดำทั้งหมดเลยนายผมไม่น่ารักเอาซะเลย ผมเดินกลับมาก็ไม่เจอนายแล้ว ไปไหนโอ้ยยย นายโว้ยยย
//อคิน//
กลิ่นคุ้นๆ ผมรู้สึกว่าเคยได้กลิ่นแบบนี้นี่ไหนสักที่ หอมอ่อนๆ โอ้ยอยากรู้เหลือเกิน
“คุณอคินมาทำอะไรตรงนี้ครับ ชั้นสามห้ามคนที่ไม่มีเมมเบอร์เข้านะครับ”
ผมหันไปมองไอ้ลูกเป็ดที่รู้จักชื่อผมแต่ผมไม่รู้จักมันเพราะฉะนั้นผมจะไม่สนใจ ผมจะเดินต่อแต่มันยื่นแขนออกมากันผมไว้ มึงนี่เดี๋ยวตีด้วยไม้เบสบอลเลย
“งั้นพาฉันไปสมัครเมมเบอร์หน่อยสิ”
“ด้านล่างเลยครับ เชิญ!!” คิงผายมือเชิงไล่อคินทำให้อคินต้องยอมเดินลงมา แต่กลิ่นมันติดจมูกอ่า
“นายหายไปไหนมาผมเดินหาจนทั่วเลย” เทียร์วิ่งมาอย่างหัวเสียเพราะตอนนี้คนของThe K กำลังเดินมาหาผมสองคน
“ไปสมัครเมมเบอร์กันเถอะ” ผมลากไอ้เทียร์มาสมัครเมมเบอร์ที่จุดบริการสายตาก็มองดูชายชุดดำที่จับตาดูพวกผมอยู่ บอกแล้วว่าอย่ามามึงมันรั้นไอ้เทียร์!!!