ติดกลิ่น
1178 Words
ตึก Setterland
เพียงแค่ประตูรถเปิดฉันก็เดินเข้าท่ามกลางสายตาของเหล่านักลงทุนและผู้คนที่อยู่แถวนั้น ฉันคือยูริ โยษิตา ปริยาภัสร์สกุล ลูกสาวคนโตของ Dr.รามิล ปริยาภัสร์สกุล ฉันคือผู้ดูแลThe K การมาที่นี่ก็เพื่อขอบคุณ ผูกมิตรกับเจ้าของเกาะที่ส่งคนไปดูแลความเรียบร้อยของ The K ทุกวัน
“คุณหนูพร้อมไหมครับ วันนี้ผมได้ข่าวว่าหุ้นส่วนของคุณอัคคีก็อยู่ด้วย คุณหนูอย่าพูดอะไรเกินกว่าเหตุนะครับ”
“ฉันรู้แล้ว ฉันต้องสร้างภาพว่าตัวเองเป็นสาวเรียบร้อยจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าแท้จริงแล้วฉันคือนักฆ่า”
อีกด้าน...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณยูริมาขอพบครับนาย”
“อือ ให้เข้ามาเลย”
สาวสวยในชุดยูกาตะเดินเข้ามาพร้อมกระเช้าผลไม้ เธอเป็นสาวหน้าหวานทำให้หนุ่มๆที่นั่งเคลียร์งานกันอยู่มองไม่ละสายตา
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ ผมต้องเรียกว่าคุณยูริใช่ไหมครับ” อัคคีลุกขึ้นมากล่าวสวัสดี
“เรียกอะไรก็ได้ค่ะ วันนี้ยูริผลไม้มาฝากเป็นการตอบแทนที่คุณอัคคีส่งคนไปดูเรื่องความปลอดภัยให้ฉัน”
“ยูริ?” ธาดาหรี่ตามองพร้อมกับจ้องหน้ายูริ เลยเจอท่าไม้ตายเมื่อสายตาของยูริกำลังทำให้คนที่จ้องตกไปอยู่ในภวังค์ชั่วขณะ
“ชื่อเหมือนนักฆ่าที่เคยเข้ามาก่อความวุ่นวายที่เกาะเลยนะครับ” ธาดายกยิ้มให้แต่อัคคีกับนิ่งเฉยมีเพียงส่งยิ้มบางๆให้เท่านั้น
“ฉันก็อยากเป็นนักฆ่านะคะแต่จับมีดปลอกผลไม้ยังไม่เป็นเลย”
“ฮ่าๆ เอาล่ะผมต้องขอบคุณคุณยูริมากๆเลยนะครับที่อุตส่าห์เอาผลไม้มาฝาก”
อัคคีพายูริมานั่งคุยเกี่ยวกับปัญหาของกาสิโนอีกด้านทำให้รู้ว่ากาสิโนของเธอนั้นยังไม่ได้รับผลตอบรับอย่างที่ควร
“แล้วกาสิโนใหญ่บนฝั่งทำไมถึงทำรายได้มหาศาลนักล่ะครับ”
“The K เป็นกาสิโนที่ใหญ่มากค่ะมีหลายสาขาแทบจะทั่วโลก บนฝั่งคุณตาไม่ยอมขยายสาขาเพราะต้องการให้นักลงทุนทั้งหลายมาใช้บริการที่เดียว นอกนั้นคุณตาเป็นเพียงหุ้นส่วนเท่านั้น แต่ที่คุณแม่กับคุณพ่อต้องการมาเปิดที่นี่ก็เพราะอยากขยายชื่อเสียงให้ผู้เล่น หรือนักเที่ยวที่มารู้ว่าไม่ใช่มีเพียงบนฝั่งเท่านั้นที่จะมี The K”
“แล้วแผนการตลาดของคุณเป็นแบบไหน ขอโทษนะอันนี้ผมจะแนะนำในฐานะนักธุรกิจ”
“1เดือนที่ผ่านมาคนของฉันใช้ระบบเดี๋ยวกับสาขาใหญ่ มันทำให้ฉันรู้ว่าที่นี่ใช้ระบบเดียวกันไม่ได้ ตอนนี้ฉันกำลังวางแผนที่จะปรับอะไรหลายๆอย่างๆ ฉันไม่อยากเอาผู้หญิงมาเป็นจุดดึงดูด”
“คุณคิดผิดแล้ว นักลงทุนทั้งหลายส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายการมีผู้หญิงสวยๆเดินไปเดินมามันไม่ใช่การค้าประเวณีเสมอไป แค่เอามาเป็นจุดดึงดูดผู้เล่นเฉยๆ”
“ฉันไม่อยากให้ใครมาด้อยคุณค่าของผู้หญิง ผู้หญิงทุกคนไม่ควรตกเป็นเครื่องมือของผู้ชาย!”
อัคคีมองดวงตาที่เปลี่ยนไปของยูริ ดวงตาที่อัคคีกำลังตามหาและในที่สุดเขาก็เจอมันเสียที คิงเห็นสายตาและน้ำเสียงของคุณหนูที่เปลี่ยนไปจึงกระแอมออกมาเพื่อเรียกสติคุณหนู
“ผมเข้าใจ แต่ผู้หญิงที่อยู่ที่นี่ล้วนแต่มีความยินยอมในการทำงาน ไม่เชื่อคุณลองไปถามได้เลย ถ้าคุณสนใจที่จะปรับแผนเรื่องนี้ผมจะแนะนำให้คุณรู้จักน้องชายผม เขาเป็นคนที่ดูแลผู้หญิงบนเกาะ ใครที่ทำงานที่นี่ต้องผ่านการคัดจากน้องชายผม”
“หยุดๆๆ” ยูริยกมือขึ้นเบรกไม่ให้อัคคีพูดต่อ แต่อัคคีกับกลั้นขำให้กับท่าทีของยูริที่บ่งบอกว่าไม่ค่อยชอบน้องชายของตนสักเท่าไหร่
“ครับ”
“เอาเป็นว่าฉันจะลองปรับแผนตามแบบของฉันก่อน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ไปเถอะคิง”
“ครับคุณหนู”
เพียงแค่พ้นสายตาธาดาก็เดินเข้ามาถามถึงยูริที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาแถมเพื่อนยังเรียกไปคุยเป็นการส่วนตัวอีก
“ใช่คนที่มึงตามหาไหม”
“ไม่รู้สิ แต่ที่รู้รายได้ของ The K ไม่ค่อยเป็นที่พึงพอใจเท่าไหร่ ไม่รู้ทำไมDr.รามิลกับท่านไคถึงส่งเด็กมาบริหาร ประสบการณ์ก็ไม่มีเลย เท่าที่คุยกูว่าหนูพายยังมีไหวพริบดีกว่า”
อีกด้าน...
ยูริเดินขึ้นรถไปด้วยอาการหงุดหงิด ทำไมจะต้องไปขอร้องให้ไอ้หมอปีศาจมันช่วย ฝันไปเถอะ
รถของThe Kเคลื่อนตัวออกไปเป็นจังหวะเดียวกันกับรถของอคินที่ขับเข้ามาจอดพอดี ทำให้อคินมองตามด้วยความสงสัย แต่เมื่อขึ้นไปยังชั้นผู้บริหารก็ได้กลิ่น กลิ่นที่ตามหา
“เฮีย กลิ่น กลิ่น ใช่ๆกลิ่นนี้มันกลิ่นอะไร” ผมถามเฮียๆทั้งสองที่นั่งจัดการบัญชีอยู่ในห้องแต่สายตาดันมองไปเห็นตระกร้าผลไม้ผมเลยต้องหยิบมาดม ชัดเจนกลิ่นนี้ที่ผมตามหา
“เป็นหมาหรือไงจมูกดีจริง” อัคคีหันมาด่าน้องชายก่อนจะหยิบเอกสารขึ้นมาดู
เทียร์ถึงกับกลั้นขำแต่อคินกับไม่ขำด้วยเพราะตนกำลังจะประสาทเสียกับการตามหาเจ้าของกลิ่นนี้
“เฮีย! ใครคือเจ้าของผลไม้บอกมา!!”
“กูไม่บอก เดี๋ยวถึงเวลามึงก็รู้เอง อะนี่งานของมึงไปเตรียมคัดสาวๆไว้สัก20คน เป็นไปได้เอาแนวญี่ปุ่นหน่อย กูช่วยมึงได้แค่นี้แหละขอผลไม้ด้วยเมียกูจองแล้ว”
ผมมองตามหลังเฮียคีไปอย่างงงๆ คืออะไรให้ผมเตรียมคัดผู้หญิงไว้เหรอ ทุกวันนี้ก็ไม่มีแรงจะทดสอบแล้วนะ ผมกลับมาบ้านด้วยความสับสนไอ้เทียร์มันเลยเตรียมเช็คผู้หญิงที่กำลังจะเข้ามาคัดเลือก แต่ว่ารอบนี้อคินส่ายหัวแทบหมดทุกคน
“ทำไมไม่ผ่านเลยครับ ผมว่าก็โอเคนะ”
“ถ้าแนวญี่ปุ่นมันต้องดูหน่อมแน้มหน่อยดิ แบบว่าแค่มองก็ดูไร้เดียงสา ดูบริสุทธิ์ แค่มองก็อยากผสมพันธุ์ด้วย ไปหามาให้ได้”
“ผมว่าก็คงมีแค่นายนั่นแหละที่เห็นใครถูกใจก็อยากผสมพันธุ์ไปหมด”
อคินมองหน้าลูกน้องอย่างไม่พอใจแต่ก็ไม่เถียงเพราะมันคือเรื่องจริง ในมือของอคินกำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับ The K ที่กำลังทำการโปรโมทอย่างคึกคักแต่ยอดการแชร์ต่างจาก Setterland เหลือเกิน
“อยากรู้ว่าใครคือผู้ดูแล The K ถ้าเป็นผู้หญิงที่เห็นวันนั้นก็ดีสิ”
- Writer
