"ตัวมึงร้อนๆนะไทม์.."คิงส์เอ่ยขึ้นพลางแนบมือลงไปที่หน้าผากมนของคนตรงหน้า ที่นอนตัวสั่นระริกเพราะพิษไข้ หน้าซีดเซียว
"อื้อ"ไทม์ประท้วงในลำคอเล็กน้อยเมื่อสัมผัสโดนความเย็นที่มือของคิงส์เข้า
"มึงหิวอะไรมั๊ยเดี๋ยวกูไปทำมาให้"คิงส์เอ่ยถามขึ้นเบาๆที่ข้างหูคนตัวเล็ก
"อะไรก็ได้"ไทม์ตอบกลับเพียงสั้นๆก่อนจะนอนพลิกตัวหันหลังให้คิงส์โดยทันที
"งั้นมึงรอกูก่อนแปปนึง หนาวมั๊ยกูเบาแอร์ให้"คิงส์พูดขึ้นยิ้มๆก่อนจะเดินไปเบาแอร์ลง ไม่รู้ที่เมื่อไหร่เขารู้สึกว่าอยากดูแลไทม์ให้มากขึ้น หรือตั้งแต่เมื่อคืน.. แล้วยิ่งตอนนี้ได้เห็นสภาพของคนตัวเล็กนอนสั่นเพราะพิษไข้ เนื้อตัวมีรอยช้ำจ้ำแดงเต็มไปหมด คิงส์เองก็เริ่มสับสนในหัวใจไม่น้อย แต่เขาก็ยังพยายามข่มใจตัวเองว่ามันแค่อารมณ์ชั่ววูบ เขาชอบผู้หญิง..กับไทม์เป็นได้เเค่เพื่อนกัน ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามแผนที่วางไว้ .. แต่นั้นก็แค่ปลอบใจเขาไปวันๆเท่านั้นเอง..
"พี่คิงส
