ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ
1225 Words
"อีกสองปีก็เรียนจบแล้ว นวลเราสองคนคงต้องเตรียมงานแต่งให้ลูก เอาให้ใหญ่ๆไปเลยนะ" อุษาหันไปคุยกับแพรนวล
"สาก็ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอกจ้ะ ฉันกับลูกกลับบ้านก่อนนะสา" แพรนวลพูด
"สวัสดีค่ะคุณป้า" เนื้อแพรไหว้ลาอุษา และขับรถพาแม่กลับบ้าน
มหาวิทยาลัยเนื้อแพรเปิดเทอมได้ 1 เดือนแล้ว วันนี้อานนท์ชวนเนื้อแพรไปซื้อของ กินข้าว ดูหนัง จริงๆแล้วชวนพริกหวานด้วยแต่พริกหวานไม่ว่างต้องพาแม่ไปตรวจสุขภาพประจำปี
"แพร ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ ฉันจะชวนแกไปเลือกของขวัญให้ผู้ชายด้วย นังพริกมันไม่ว่าง" อานนท์ชวนเนื้อแพร
"ได้สิ เลิกเรียนบ่ายสองไปกันเลยไหมล่ะนนท์" เนื้อแพรถามเพื่อน
"ไปเลย แกขับรถแกไปเก็บที่คอนโดแกก่อนนะ เดี๋ยวฉันแวะมาส่งแกเองตอนเย็น" อานนท์บอกเพื่อนรัก
"ตามนั้นเลย" เนื้อแพรพูดตอบรับ
เนื้อแพรกับอานนท์เดินคู่กันกลางห้างดังในตัวเมืองหาดใหญ่ อานนท์ชวนเนื้อแพรเข้าไปดูกระเป๋ายี่ห้อดัง เพื่อจะซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดแฟนหนุ่ม เมื่อซื้อของเสร็จอานนท์ก็ชวนเนื้อแพรแวะนั่งร้านเครื่องดื่มชื่อดังในห้าง
"แพร แกเหนื่อยหรือเปล่าช่วยฉันเลือกของนานไปหน่อย ขอโทษนะคือฉันอยากให้พี่เขาประทับใจ เดี๋ยวฉันเลี้ยงกาแฟแกนะ หรือดูหนังกันไหมแก" อานนท์พูดกับเพื่อน
"ไม่เป็นไร แต่เมื่อยขานิดหน่อย แวะหาอะไรเย็นๆดื่มหน่อยก็ดีนะ" เนื้อแพรพูด ทั้งสองคนจึงเดินเข้าไปในร้านกาแฟ ขณะที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่นั้น อานนท์สังเกตเห็นว่ามีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังจ้องมาที่โต๊ะของตัวเองจึงสะกิดบอกเพื่อน
"แกๆ เนื้อแพรแกดูอีตาผู้ชายหน้าตาดีโต๊ะนั้นสิ มองมาทางโต๊ะเราใหญ่เลย แอบมองฉันหรือเปล่าวะ คือฉันมีผัวแล้วไงคบทีละคนแก แต่เสียดายหล่อวะ" อานนท์สะกิดให้เนื้อแพรดู แต่พอเนื้อแพรหันไปมองก็ถึงกับตกใจ
"ทำไมโลกมันกลมนักวะ มาเจอไอ้หน้าหนวดคู่หมั้นเข้าให้จนได้" เนื้อแพรคิดในใจ
"มากับชะนีด้วยวะแก" อานนท์พูดกับเพื่อนเบาๆ
"อือ อย่าไปสนใจเลย ฉันว่าเราไปดูหนังกันดีกว่า" เนื้อแพรชวนเพื่อนพร้อมกับฉุดแขนให้อานนท์ลุกขึ้น และเดินออกจากร้านไปไม่สนใจนายหัวเหมราชที่มองมาสายตาแทบลุกเป็นไฟ
"ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะ คุณนั่งรอผมก่อน" เหมราชลุกขึ้นพร้อมกับบอกแม่สาวผมทองที่พามาด้วย
"ค่ะ อย่าไปนานนะคะ" สาวทรงโตคนนั้นพูดขึ้น
ฝั่งนายหัวเหมราชเมื่อออกมาจากร้านก็ส่งไลน์ถามเบอร์โทรศัพท์คู่หมั้นของตัวเองกับแม่ทันที เมื่อแม่ส่งเบอร์มาให้นายหัวจึงโทรหาเนื้อแพรทันที
"สวัสดีค่ะ..." เนื้อแพรรับสายเบอร์แปลกนั้น
"ไงครับว่าที่เมีย มากับผัวเหรอคุณหนูเนื้อแพร ได้บอกมันหรือเปล่าว่ามันกำลังจะเป็นผัวเก่าเพราะผัวใหม่คู่หมั้นรอต่อคิวอยู่" เหมราชพูดโทรศัพท์กับเนื้อแพร
"นายหัวเหมราช มันจะมากไปแล้วนะ" เนื้อแพรพูด
"มันไม่มากไปหรอก ผู้หญิงดีๆที่ไหนวะ มีคู่หมั้นเป็นตัวเป็นตนยังเดินควงอยู่กับผู้ชายอื่นกลางห้าง"เหมราชถามออกไปอย่างหัวร้อนสุดๆ รู้สึกว่าเนื้อแพรทำให้ตนเองเสียหน้ามาก
"อย่ามาขึ้นวะใส่ฉัน มันก็พอกันนั่นแหละค่ะ มีผู้ชายดีๆที่ไหนละวะ มีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่ควงมากับผู้หญิงคนอื่น เรามันก็พอกันคุณก็มากับคนของคุณฉันก็มากับคนของฉันแค่ทำเป็นไม่รู้จักกันมันก็จบ" เนื้อแพรว่าคืนบ้าง
"ผมเป็นผู้ชาย แต่คุณเป็นผู้หญิง" เหมราชขึ้นเสียงใส่เนื้อแพร
"ผู้หญิงแล้วไงละคะ อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน ไม่พอใจก็ให้ป้าสาถอนหมั้นได้เลย ฉันจะให้แม่คืนสินสอดคุณให้ครบทุกบาททุกสตางค์เลย" เนื้อแพรพูดไม่ได้สนใจเหมราช
"คิดว่าคนอย่างผมจะยอมให้ไอ้หน้าวอกนั่นมาหยามผมเหรอเนื้อแพร" เหมราชพูดอย่างนึกโกรธ
"หยามอะไรคุณไม่ทราบคะ คุณนายหัวเหมราช เขาเป็นเพื่อนฉัน" เนื้อแพรพูดเสียงหนักอย่างเอาเรื่อง
"เพื่อนเหรอ เพื่อนแบบไหน เพื่อนกิน เพื่อนนอน เพื่อนเที่ยว" เหมราชถาม
"ก็เพื่อน แบบทุกแบบที่คุณพูดมานั่นแหละค่ะ แค่นี้นะคะ" เนื้อแพรพูดแล้ววางสายรีบพาอานนท์เดินขึ้นไปยังชั้นโรงหนัง
"เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งวาง โธ่เว้ย!....แม่ตัวดีแล้วเราจะได้เห็นดีกัน" เหมราชพูดอย่างแค้นเคือง พอดีกับที่แม่สาวที่พามาด้วยออกมาตามพอดี
"นายหัวมาอยู่ตรงนี้เอง เก๋รอตั้งนานแล้วนะคะ" สาวที่นายหัวพามาด้วยพูดขึ้น
"เก๋วันนี้คุณกลับไปก่อนนะ พอดีผมติดธุระด่วน" เหมราชพูดและทิ้งสาวสวยคนนั้นไว้และขับรถกลับทันที
ฝั่งอานนท์และเนื้อแพร เมื่อเดินเข้าโรงหนังไปอานนท์ก็ถามเนื้อแพรว่าใครโทรมา
"ใครโทรมาวะเนื้อแพร" อานนท์ถาม
"ก็ไอ้ผู้ชายหน้าหนวดโต๊ะข้างๆ ที่นั่งจ้องเราในร้านกาแฟนั่นแหละที่โทรมา" เนื้อแพรบอกเพื่อนชายหัวใจสาว
"อ้าวแล้วสุดหล่อคนนั้นเขามีเบอร์แกได้ไง แล้วโทรมาหาแกทำไม" อานนท์ถามงงๆ
"เขาชื่อนายหัวเหมราชไง เป็นคู่หมั้นก็ฉันเอง เหมราชน่ะชื่อคุ้นหูแกไหม" เนื้อแพรบอกเพื่อน
"อ๋อ!... นายหัวเหมราช.... ห๊ะนางเนื้อแพรงานเข้าฉันแล้วไง เขาต้องคิดว่าฉันเป็นผัวแกแน่ๆ ถึงว่าจ้องมายังจะกินเลือดกินเนื้อฉัน ไอ้เราตอนแรกก็คิดว่าอยากกินเราเสียอีกที่ไหนได้ นังแพรฉันกลัว ฉันกลัวว่าที่ผัวแกจะมาเก็บฉัน ฉันยังไม่อยากตาย ฉันยังกินผู้ชายไม่อิ่มเลยนะแก" อานนท์พูดด้วยความตกใจ
"นังนนนี่ เยอะไปแล้วนะแก เขาไม่สนใจอะไรฉันหรอก เราแค่หมั้นกันตามคำสั่งพ่อแม่ เขามากับสาวในสังกัดของเขาแกไม่เห็นเหรอ อย่าไปคิดให้รกสมองเลยไปดูหนังกัน" เนื้อแพรบอกเพื่อน และอยู่ดูหนังกันจนค่ำ ดูหนังเสร็จก็ออกมากินข้าวเย็นและอานนท์ก็ขับรถกลับไปส่งเนื้อแพรที่คอนโด แต่ใครจะรู้ว่าเนื้อแพรนั่นต้องเตรียมตัวเผชิญหน้ากับพายุที่โหมขึ้นมาจากเกาะรังนกมารออยู่ที่คอนโดของตัวเองแล้ว
อานนท์ขับรถมาส่งเนื้อแพรที่คอนโด ช่วงค่ำโดยได้โทรนัดพริกหวานมาทำรายงานที่คอนโดของเนื้อแพรด้วย
- Writer
