ประกาศิตรักนายหัว

คิดถึงนัก หลงหนัก ต้องหาเรื่องไปนอนเฝ้า

    "กูพาบัวไปนอนก่อนนะไอ้เหม ตัวยังรุ่มๆอยู่เลย" โตมรบอกเพื่อน

    "เดี๋ยวๆ ไอ้โต เบาๆนะเว้ยคืนนี้เมียมึงป่วยอยู่นะ กูเห็นน้องบัวแล้วสงสารนี่มึงไปเอาเด็กมัธยมมาทำเมียหรือเปล่า น้องเขายังเด็กมากเลยนะ" เหมราชพูดกับเพื่อนเบาๆให้ได้ยินกันสองคนกลัวบัวจะเขิน

    "เสือก เด็กมัธยมบ้านมึงสิเมียกู 19 แล้ว มึงน่ะมัวแต่เสือกเรื่องของกูระวังไว้เถอะเด็กมึงน่ะอย่าคิดว่ากูไม่รู้ไม่เห็นนะ ระวังไว้เถอะสวยใช่หยอกอยู่นะ อะไรนะชื่อน้องเนื้อแพรใช่มั้ย ระวังไว้เถอะเดี๋ยวได้เสร็จหมอขาวตี๋ที่ตามจีบอยู่ กูว่านะไอ้เหมถ้ากูเป็นมึงนะกูไม่ปล่อยปลาย่างไว้กับแมวแล้วมัวมาเสือกเรื่องกูหรอก กูตามไปเฝ้าแล้ว" โตมรแกล้งพูดทิ้งระเบิดไว้แล้วขอตัวกลับและเป็นจริงตามที่โตมรคาดการณ์เอาไว้ว่าเหมราชต้องออกจากเกาะคืนนี้แน่ ๆ

    "ไอ้ชาติ มึงไปส่งกูที่ท่าเรือหน่อยกูจะไปทำธุระที่หาดใหญ่" เหมราชบอกลูกน้องคนสนิท

    "ไปตอนนี้เหรอนาย แต่มันมืดแล้วนะนาย นายใหญ่สั่งไว้ไม่ให้นายเดินทางดึกๆ" ชาติชายเตือนเจ้านาย

    "เอ่อ มึงอย่าพูดเยอะกูรีบไปเอาเรือออก" เหมราชเร่งชาติชาย

    "นายจะไปทำอะไรที่หาดใหญ่ ผมจะได้ให้การ์ดตามไปคุ้มครองนาย นี่ถ้านายใหญ่พ่อนายรู้นะ ผมโดนหนักแน่" ชาติชายถามและบ่นนายของตนเอง

    "มึงก็อย่าให้รู้สิวะ ไม่ต้องให้ใครตามนะกูอยากไปเงียบๆ" เหมราชสั่งชาติชาย

    "ครับนายหัว แล้วนายหัวจะไปพักที่ไหน ไปกี่วันครับ" ไอ้ชาติมึงนี่ถามเป็นเมียกูเลยนะ

    "กูก็ไปนอนกับเมียกูสิ กี่วันยังไม่แน่ใจเอาเป็นว่ากูต้องหาวิธีให้ได้นอนกับเมียกูคืนนี้ก่อน" เหมราชบอกชาติชาย

    "ครับ นายค่อยๆคิดก็แล้วกันครับ" ชาติชายให้กำลังใจ

    "เออ ไอ้ชาติมึงช่วยเอาน้ำมันออกจากรถให้กูหน่อย เอาแบบให้น้ำมัน มันพอดีขับถึงคอนโดของแพรแบบหมดเลยได้ไหมวะ จัดการให้กูหน่อย" เหมราชสั่งลูกน้อง

    "อ้าว ทำไมละนายน้ำมันรถนายผมเติมให้เต็มถังตลอดเลย" ชาติชายถามอย่างสงสัย

    "อย่าถามเยอะทำตามที่กูบอก กูรีบ เดี๋ยวเมียกูจะหลับเสียก่อน 2ทุ่มกว่าแล้วใช่ไหม" เหมราชพูด

    "ครับ นายน่าจะถึงหาดใหญ่เกือบ 4 ทุ่มแหละครับ" ชาติชายพูด

    เหมราชขับรถมาถึงคอนโดของเนื้อแพร จอดรถรอหน้าคอนโดแล้วโทรศัพท์หาเนื้อแพร

    "ค่ะพี่เหมว่ายังไงคะ" เนื้อแพรอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้นจึงกดรับโทรศัพท์

    "แพรพี่อยู่หน้าคอนโดแพร พอดีกระเป๋าสตางค์พี่หล่นหายน้ำมันรถก็หมดแบตมือถือก็ใกล้หมดแล้ว แพรลงมาหาพี่หน่อยสิพี่ขอขึ้นไปชาร์จแบตโทรศัพท์หน่อย" เหมราชบอกเนื้อแพร

    "อย่ามามุกเยอะพี่เหม แพรไม่หลงกลพี่หรอก กระเป๋าสตางค์หล่นหาย รถน้ำมันหมด แบตหมดอีกอะไรมันจะพร้อมกันขนาดนั้น น้ำมันหมดก็จอดทิ้งไว้ตรงนั้นให้พี่ชาติมารับกลับก็แล้วกันค่ะ" เนื้อแพรว่าอย่างรู้ทัน

    "แพร ๆ เดี๋ยวก่อน พี่ยืนยันได้เดี๋ยวพี่ถ่ายรูปหน้าปัดน้ำมันส่งไปให้ดู แคปหน้าจอมือถือส่งไปให้ด้วย แบตมันจะหมดแล้วจะโทรหาไอ้ชาติมันยังไง กว่ามันจะมาจากเกาะมารับพี่ได้เช้าพอดี นะแพรอย่าใจร้ายเลยนะ" เหมราชบอกเนื้อแพร

    "งั้นพี่เหมถ่ายรูปส่งไลน์มา โทรไลน์มาเลยดีกว่าเปิดกล้องด้วย" เนื้อแพรไม่ไว้ใจ

    "ได้ๆ พี่มีแบตแค่ 5% นะโทรไลน์แล้วแบตหมดแพรต้องลงมาเปิดประตูให้พี่นะ" เหมราชพูดน้ำเสียงร้อนรน

    "ค่ะ โทรไลน์ค่ะ ให้เห็นหน้าปัดน้ำมันด้วย แคปหน้าจอมือถือมาค่ะ" เนื้อแพรสั่ง

    "ครับ หน้าจอเกน้ำมันครับ เห็นมั้ยหมดเกลี้ยง มือถือเหลือ3% ตอนนี้ลงมารับพี่หน่อยขอขึ้นไปชาร์จแบตก็ยังดีนะแพรรีบลงมานะ แบตจะหมดแล้วนะ" เหมราชพูดและทำเหมือนแบตหมดแกล้งปิดโทรศัพท์ไป

    ฝั่งเนื้อแพรก็ไม่ค่อยไว้ใจ แต่ก็เห็นว่าน้ำมันหมดจริง แบตก็หมดจริงๆ

    "เออ ลงไปดูหน่อยก็ได้ เดี๋ยวจะโดนยุงกัดตายเสียก่อน" เนื้อแพรพูดกับตัวเองและลงมาจากคอนโด

    "พี่ยามค่ะพอดีพี่ชายหนูเขารถน้ำมันหมด จอดรถรออยู่ตรงวงเวียนด้านหน้ายังไงให้เขาเข้ามาจอดตรงผู้มาติดต่อข้างในหน่อยนะคะ" เนื้อแพรลงจากคอนโดและมาคุยกับยาม

    "พี่เหมตามพี่ยามไปจอดตรงที่ผู้มาติดต่อก่อน" เนื้อแพรเดินลงมาตามเหมราชให้เอารถไปจอดส่วนตนเองยืนรอที่ล๊อบบี้

    "ครับ แพรรอพี่ที่ล๊อบบี้นะ ขอขึ้นไปชาร์จแบตโทรศัพท์และขอเข้าห้องน้ำด้วย" เหมราชบอกเนื้อแพร

    เนื้อแพรนั่งรอครู่เดียวเหมราชก็เดินมายังล๊อบบี้

    "ไปครับ น้องแพรพี่ปวดฉี่ ขอขึ้นไปเข้าห้องน้ำหน่อย" เหมราชพูด

    เนื้อแพรจึงจำยอมให้ขึ้นมาบนห้องของคอนโด เมื่อเหมราชเข้าห้องน้ำเสร็จเดินออกมาเนื้อแพรจึงบอกให้ชาร์จแบตและส่งเงินค่าน้ำมันให้

    "รีบชาร์จแบตสิคะ และนี่เงินค่ะเมื่อกี้แพรบอกพี่ยามไว้แล้วให้เขาเรียกวินมอเตอร์ไซค์ไปซื้อน้ำมันมาเติมรถให้พี่ ชาร์จแบตสิคะจะได้รีบกลับมันดึกแล้ว พรุ่งนี้แพรมีเรียน" เนื้อแพรบอกเหมราช

    "ใจร้าย พี่ขอนอนด้วยนะ ไว้กลับพรุ่งนี้ นี่มันดึกแล้วแพรยังจะให้พี่ขับรถกลับอีกเหรอ" เหมราชอ้อน

    "ไม่ได้ค่ะ พี่จะมานอนกับแพรได้ยังไงแพรเป็นผู้หญิงนะ" เนื้อแพรโวยวาย

    "ทำไมจะไม่ได้นอนด้วยกันตั้งหลายครั้งแล้ว ไหนละผ้าเช็ดตัวพี่ขอไปอาบน้ำหน่อย เหนียวตัวจัง" เหมราชพูดและเดินเข้าห้องนอนของเนื้อแพรไปหาผ้าเช็ดตัวและเข้าไปอาบน้ำทันที 

    ส่วนเนื้อแพรเห็นท่าว่าชักจะแปลกๆเลยรื้อกระเป๋าเป้ของนายหัวออกมาดูก็พบว่ามีกระเป๋าสตางค์ เสื้อยืดกางเกงอีก2ตัว พอดีกับที่เหมราชเดินออกมาจากห้องน้ำ 

    "พี่เหม ตกลงยังไงคะไหนบอกว่ากระเป๋าเงินหาย แล้วนี่อะไร" เนื้อแพรถามด้วยความโมโห

    "อ้าว กระเป๋าเงินอยู่ในเป้นี่เอง พี่ก็ว่ามันหล่นหายน่ะสิ" เหมราชแกล้งตีมึน

    "เหรอคะ งั้นเจอแล้วก็กลับไปเลย" เนื้อแพรไล่เหมราชกลับทันที