15:00 น.
“ฟ้าขอตัวกลับก่อนนะคะคุณแม่”
น้ำฟ้าพูดจบก็เหล่มองนาฬิกาอีกครั้ง เธอตั้งใจจะกลับนานแล้ว คิดว่าแค่มาคุยเรื่องแต่งงานจบแล้วก็จะกลับ ไม่คิดเลยว่าท่านจะชวนคุยจนเธออยู่ที่นี่ร่วมสี่ชั่วโมงแล้ว เธอนัดกับกราฟไว้ว่าจะไปเลือกซื้อผ้ามาทำงานส่ง กราฟโทรมาตามหลายรอบแล้ว เธอต้องเดินทางสักที เดี๋ยวเพื่อนรอนาน
“ให้พี่ปืนไปส่งนะลูก”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ เพื่อนฟ้ามารับค่ะ”
น้ำฟ้าพูดอย่างเกรงใจคนที่รู้เวลา หรือไม่เขาก็คงอยู่แถวนี้ตลอด ถึงได้เตรียมตัวเหมือนพร้อมจะไปส่งเธอ น้ำฟ้ายกมือไหว้ลาท่าน ก่อนจะโดนท่านดึงไปกอดไว้เบาๆ
“แวะมาหาแม่ได้นะลูก”
“ค่ะ”
น้ำฟ้ายิ้มกว้างให้ท่าน เธอรู้สึกเหมือนว่าท่านเหงา ลูกชายกับสามีคงยุ่งจนไม่มีเวลาให้ท่าน น้ำฟ้าเดินลงจากศาลาไม้แสนสวยที่รายล้อมด้วยต้นไม้นานาพรรณ เดินผ่านคนตัวโตที่ทำหน้าตึง รีบ เดินเร็วๆเพื่อหนีคนที่เดินตามอยู่
“จะไปไหน!”
“จะกลับแล้วค่ะ”
“จะไปส
