GEORGE
Nagising ako kinabukasan na wala na si Mama sa tabi ko. Sa tabi niya ako natulog kagabi kasi kahit sabihin niya sa akin na okay lang siya, alam kong hindi. She is trying to act strong in front of me, but I know her. Siguro nga walang dudang sa kaniya ako nagmana.
We slept late last night. Umiyak pa kasi nang umiyak si Mama. At isa sa pinakamasakit na makita ay makitang umiiyak ang sarili kong ina. Tumingin lang ako sa kisame nang ilang minuto, alam kong magbabago na ang takbo ng buhay namin ngayon.
Maaring magkahiwalay na nang tuluyan ang mga magulang ko. Mas mabuti nang ganoon ang mangyari lalo na kung patuloy lang siyang lolokohin ni Papa. If their being together will make my mother suffer, it's better to make sure everything's over.
Nang mapatingin ako sa orasang nakasabit
