EFSUN
Ateş ile tartışmamız bitmiyordu bitmeyecekte bir de onunla birlikte olmamı istiyordu böyle devam ederken asla olmazdı. Berk kolumdan tuttuğunda Ateş'in kükremesi artmıştı sadece bana dokundu diye. Berk saçmalayı kesip bu tartışmaya son noktayı koymasını istedi. En yakın arkadaşından bile masum bir dokunuşundan kıskançlık yaratmıştı. Berk takmayıp kulüpten çıkıo sakin bir yere giderek konuşmaya başladı
BERK
" Efsun neden böyle endişeli olduğunu tahmin ediyorum ama onu üzecek hiç birşey yapmayacağınıda senin bilmeni istiyorum"
" bak onu en iyi ben anlarım endişe etmem normal değil mi? ortada doğmamış bir çocuk var en ince detayına kadar düşündün mü?"
sinirlenmişti
BERK
" evet evet her detayına kadar düşündüm herkes aynı şeyleri söyleyip duruyor neden bir kerede sen asla incilmes
