[The Ugly Duckling] รักหมดใจ : EP 9
1751 Words
ตอนที่ 9
ฉันยังคงสงสัยในการกระทำของพี่แมน เขาทำเหมือนจะดูห่วงใยฉัน และจากคำพูดที่ฟังดูแล้วก็แปลก ๆ อยู่นะ แต่พี่เขาคงไม่คิดอะไร แค่ดูแลเพราะเห็นว่า ฉันเป็นน้องสาวของเพื่อนรักของเขา พี่เขาคงไม่ได้คิดอะไรกับฉันหรอก
ในวันที่พี่ ๆ เขาจัดงานปาร์ตี้ที่บ้านของพี่แมน ฉันก็ไม่ไป ก็ไม่อยากไปนี่ แต่แอบได้ยินข่าวมาว่า อีพี่แมนก็พาสาวคนใหม่มาด้วย ดีนะที่ฉันไม่ไป และไม่ต้องทนดูภาพบาดตา บาดใจ
เมื่อไหร่จะเลิกชอบพี่แมนได้สักที เซ็งตัวเอง
เปิดเทอมใหม่ ชีวิตของเด็ก ม.2
“จ้อกแจ้ก ๆๆๆ " เสียงอย่างกับนกกระจอกแตกรังเหมือนเดิม
ในวันเปิดเรียนวันแรก ก็เดิม ๆ เหมือนที่ผ่าน และเมื่ออาจารย์พูดกล่าวทักทายหน้าเสาธงแล้ว ก็ปล่อยให้นักเรียน กลับเข้าห้องเรียน
“แก ปิดเทอมนาน จนขี้เกียจตื่นเช้า" ยัยเมย์บ่นแต่เช้า
“นั่นสิ โคตรของโคตรของโคตร แต่ดีอยู่อย่างหนึ่งนะชะนีน้อยเพื่อนรัก รู้สึกว่า..ผู้ชายที่โรงเรียนเยอะขึ้น ฉันล่ะช้อบชอบ" นังกวางพูดเสริม
“จ้า นังเก้งกวาง คงถูกใจแกสินะ อุ้ย! ขอโทษค่ะ " ฉันที่มัวแต่พูดแหย่เพื่อน เลยไปชนกับใครบางคนเข้า เลยต้องรีบขอโทษเป็นการใหญ่
“ไม่เป็นไรครับ "
งื้อ.. หล่อจัง ไม่เคยเห็นมาก่อน ฉันคิดในใจ
“ดูท่าทางน้อง ๆ น่าจะเป็นเด็กเก่าของที่นี่ ใช่ไหมครับ คือพี่เพิ่งเข้าม.4 อยากถามทางไปอาคาร 2 หน่อยครับ"
“อ๋อ! ทางโน้นค่ะ ถึงแยกเลี้ยวขวาก็เจออาคาร 2 แล้วค่ะ" ฉันรีบบอกพี่เขาไป
“ขอบคุณครับ น้อง.."
“เชอรี่ค่ะ"
“พี่ฟลุ๊คนะครับ พี่ไปก่อนแล้วเจอกันอีกนะครับ" พูดจบแล้ว ก็ส่งยิ้มหวาน และก็เดินไป
“ว้าย! ๆๆ เพื่อน วันแรกก็พบรักอีกแล้วเหรอเพื่อน เอ๊ะ! คุ้น ๆ เนอะ มันเหมือนกับพบรักครั้งที่แล้วหรือเปล่าน้า" กวางแซว
“งานดีมากแก หล่อ!" เมย์พูดเสริมมาอีกคน
“เออ.. ก็หล่อดีนะ แต่คนที่ไหนจะมาพบรักกันได้ตลอดเวลา พวกแกนี่นะ ไป ๆ เข้าเรียนได้แล้ว มัวแต่มายืนพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ได้" ฉันรีบเตือนตัวเอง และเพื่อน
“เชอรี่ นี่แกดูดีขึ้น สวยขึ้นไหมแก แหม ๆ มีแต่งหน้าด้วย ลืมสังเกต ความรักกำลังเบ่งบานหรือจ๊ะ" เมย์แซวฉันอีกแล้ว
“จะแซวเพื่อน..เพื่อ? ก็คนเราต้องดูดีขึ้น จริงไหมเพื่อน" พูดจบ ฉันก็เดินนำลิ่วเข้าห้องเรียนไปเลย
“ดูมันเดิน ๆ เขินอะไร ชมว่าสวยแค่นี้ ยิ้มหน้าบานเชียว"
เมื่อถึงเวลาพักกลางวัน..
“หิว ๆๆ รีบไปกินข้าวเที่ยงกัน เดี๋ยวโรงอาหารคนเยอะ" ฉันรีบชวนเพื่อน ๆ
“ไปสิคะ รออะไร ลุกค่ะยัยเมย์" นังกวางดึงมือยัยเมย์
“คนเยอะบอกแล้ว ไม่มีโต๊ะนั่งเลย แกไปนั่งกับเฮียดีไหม นั่นไงยังมีที่ว่าง"
“ไม่เอาแก ไม่อยากทำตัวเป็นจุดเด่น แก๊งนี้แฟนคลับสาว ๆ เขาเยอะ"
“แกเป็นน้องสาวเฮียนี่ ใครจะไปว่าอะไร คิดมากไปเปล่า"
“แก ๆ ถ้างั้น ไปนั่งกับพี่ที่เจอเมื่อเช้าไหม นั่นไง พวกเขานั่งกันแค่สองคน และยังมีที่นั่งว่างด้วย" เมย์พูดขึ้น พร้อมกับชี้ให้ดู
“บ้าเหรอ" พูดยังไม่ทันจบ ยัยเพื่อนสองคน ก็เดินไปหาพี่ฟลุ๊ค ขอนั่งด้วยเสร็จสรรพ
“เร็วจริงนังพวกนี้" เราพึมพำ
“อ้าว! ตามมาดิ เชอรี่" เมย์เรียก เสียงดังจนพี่แมนกับเฮียหันมามอง
“เชอรี่มานั่งกับเฮียก็ได้"
“ไม่เป็นไรเฮีย เดี๋ยวไปนั่งกับเพื่อนตรงโน้นนะ" อีพี่แมนจ้องมองเราอยู่ แต่เราไม่ได้มองตอบ
เราเดินมานั่ง พี่ฟลุ๊คก็ยิ้มหวานใส่อีก น่ารักจังเลย
“น้องเชอรี่ กินอะไรดีครับ ให้พี่เลี้ยงนะ ถือเป็นการขอบคุณสำหรับที่บอกทางพี่วันนี้"
“ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องแค่นี้เอง"
“ถ้าพี่อยากเลี้ยง ก็ต้องเลี้ยงทั้งสามนะคะ" นังกวาง รีบพูดสวนขึ้นมาเลย
“ยินดีเลยครับ พี่ลืมแนะนำเพื่อนไปเลย นี่ นัทเพื่อนพี่"
“สวัสดีค่ะพี่นัท" ทุกคนพูดพร้อมกัน
“งั้นน้อง ๆ ไปเลือกเลย ว่าจะกินอะไร เดี๋ยวพี่จัดให้ครับ"
“ไม่ดีกว่าค่ะ เกรงใจพี่ฟลุ๊ค" ฉันรีบพูดแย้งอีกครั้ง
“ให้พี่เลี้ยงเถอะครับ"
“ก็ได้ค่ะ" สุดท้ายก็ทนแรงต้านทานไม่ไหว อยากเลี้ยงก็เลี้ยงแล้วกัน
แล้วพี่ฟลุ๊คก็ชวนฉันเดินไปหาซื้อของกิน ตอนที่ฉันเดินไปกับพี่ฟลุ๊คสองคน ฉันเหลือบหันไปสะดุดกับสายตาของพี่แมนที่จ้องมองอยู่ อะไรของเขานะ
“กินนี่ดีกว่าค่ะพี่ฟลุ๊ค" ฉันพูดแบบดูสนิทสนม เพราะฉันสนิทและเข้ากับคนง่าย
เมื่อซื้อเสร็จ ก็มานั่งกินจนกันจนอิ่ม เหลือบไปมองอีกที่ โต๊ะเฮียกับพี่แมนกินกันเสร็จ และลุกออกไปแล้ว
พอพวกเรากินกันเสร็จแล้ว พี่ฟลุ๊คก็ยังชวนพวกเราไปนั่งเล่น ก่อนเข้าเรียน บังเอิญ ดันไปนั่งที่โต๊ะที่ติดกับโต๊ะเฮียเลย เชี้ยย!!เอ้ยยย!
“น้องเชอรี่เป็นคนเชียงใหม่เหรอครับ"
“ก็ไม่เชิงค่ะ เท่าที่ฟังมา แม่ตั้งท้องเชอรี่ตั้งแต่ตอนอยู่กรุงเทพฯ แต่มาเกิด และโตที่เชียงใหม่ค่ะ อย่างนี้เขาเรียกว่าเป็นลูกครึ่งไหมคะ ครึ่ง กรุงเทพฯ ครึ่งเชียงใหม่"
"น้องเชอรี่เป็นคนตลกเหมือนกันนะครับ" พี่ฟลุ๊คพูด และส่งยิ้มให้ฉัน
“กวางกับเมย์เป็นคนเชียงใหม่ค่ะ แล้วพี่ฟลุ๊คคะ เป็นคนที่ไหน" ยัยกวางรีบถามกลับทันที
“พี่เพิ่งย้ายมาอยู่เชียงใหม่ครับ"
“ดีเลยค่ะ ๆ " ยัยกวางพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น
“พี่ฟลุ๊ค ถ้าอยากไปเที่ยวไหนบอกกวางนะคะ ยินดีบริการเต็มที่"
“ครับ แล้วน้องเชอรี่จะไปด้วยใช่ไหมครับ"
“ทำไมหรือคะ ถ้าเพื่อนกวางไม่ไปด้วย แล้วพี่จะไม่ไปกับกวางหรือคะ"
“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อยครับ น้องกวาง"
“เอ๊ะ! นี่พี่ฟลุ๊คจะจีบเชอรี่หรือคะ" จู่ ๆ เมย์ก็ถามขึ้น
“ไอ้เมย์ พูดอะไรของแกเนี้ย!" ฉันรีบทำเสียงดุเพื่อน
“ถ้าน้องเชอรี่ ไม่รังเกียจ พี่ก็..."
“อะ..แฮ่ม! อะไรนะ ได้ยินไม่ค่อยถนัดว่ะ" เสียงโต๊ะข้างๆ พูดขึ้น [เป็นเฮียนั่นเอง]
ฉันหันไปตามเสียงนั้น แต่เจอกับสายตาของพี่แมน ที่เหมือนจะโมโหใครอยู่ เป็นอะไรของเค้า
“เป็นอะไรของเฮีย" ฉันรีบถาม
“เปล่าครับ แค่เฮียได้ยินเหมือนใครกำลังจะจีบน้องสาวน่ะ" เฮียพูดลากเสียง แบบกวนตรีน
“ครับผมเอง มีอะไรไหมครับ ถ้าผมจะจีบ น้องเชอรี่เป็นเด็กพี่เหรอ" พี่ฟลุ๊คก็นะ กวนกลับ
“ใช่เด็กกู แต่ห้ามจีบ กูหวง" เฮียขู่ แต่ก็ยังพูดกวนกลับอีก
เห็นหน้าอีพี่แมนแล้วยิ้มร่า ตะกี้ยังทำหน้าโมโหอยู่เลย ท่าจะเพี้ยน
“อยากลองดี ก็จัดให้" แล้วเฮียก็ลุกขึ้น ทำท่าจะเดินมาที่โต๊ะที่พวกเรากำลังนั่งกันอยู่
ฉันก็เลยรีบลุกขึ้นไปขวางเฮียเอาไว้
“เฮีย อย่าเว่อร์ จะไปทำอะไรเขา"
“ก็จะสั่งสอน กล้าดีไงมาจีบน้องสาวเฮีย"
“อะไรนะครับ น้องสาวหรือครับ ผมขอโทษครับพี่ชาย" พี่ฟลุ๊คพูดพร้อม ยกมือไหว้เฮีย
“งั้นผมขออนุญาตพี่ชาย จีบน้องสาวของพี่ได้ไหมครับ"
เฮ้ย! เล่นขอกันซึ่งหน้า บอกกันซึ่งหน้าอย่างนี้เลยหรือ ฉันนี่ยิ้มแบบลืมตัว ก็มันเขินไง คนไม่เคยโดนจีบนี่นา
“อะ..แล้วเราว่าไง " เฮียหันมาถามฉัน
อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงหวาน ๆ ของใครบางคน ดังแว่วมา
“ทำอะไรกันอยู่ค่ะเนี้ย! "
พี่ขวัญ สาวในสต็อกของพี่แมนนั่นเอง เดินมาก็ เข้าไปถึงเนื้อถึงตัวพี่แมน กอดคอพี่แมน โดยไม่แคร์สายตาใคร ๆ น่าหมั่นไส้มาก นี่มันสถานศึกษานะ
“แล้วแต่เฮียค่ะ ถ้าเฮียอนุญาต พี่ฟลุ๊คก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่ค่ะ" ฉันตอบไปแบบประชด ที่จริงไม่อยากตอบแบบนี้หรอก
พอฉันตอบไปเท่านั้นแหละ อยู่ดี ๆ พี่แมนก็ลุกพรวด ดึงมือพี่ขวัญออกไป
“ถ้าจะจีบ เฮียแล้วแต่เชอเลย แต่ต้องอยู่ในสายตาเฮียเท่านั้น" เฮียก็ดันอนุญาตซะงั้น เฮ้อ! ไอ้เราก็คิดว่า เฮียจะต้องห้ามไง
“ขอบคุณมากครับเฮีย" พี่ฟลุ๊ครีบพูด
“ห้ามมาเรียกว่าเฮีย คนสนิทเท่านั้นที่เรียกได้" พูดเสร็จ เฮียและเพื่อน ๆ เฮียก็เดินไป
“โอ้โห! นี่เพิ่งเห็นนะเนี้ย เฮียอย่างโหด หวงน้องสาวมาก" ยัยเมย์พูดขึ้น
“แหม! แก ที่ตะกี้ เห็นนั่งกันเงียบนะพวกแก แทนที่จะช่วยกันห้ามปราม "
“ก็กลัวเฮียนี่หว่า ไม่เคยเห็นอารมณ์ขึ้นขนาดนี้"
“ชั้นก็ไม่เคยเห็นเฮียเป็นแบบนี้ พี่ฟลุ๊คะ งั้นเชอรี่กับเพื่อน ๆ ขอตัวก่อนนะคะ"
“อ้าว! จะไปกันเลยหรือครับ โอเคครับ แล้วเจอกันใหม่ครับน้องเชอรี่"
เมื่อเดินออกมาได้สักพัก
“นี่แก ตะกี้พี่แมนเขาเป็นอะไรของเขาว่ะ" เมย์พูดขึ้น
“ไม่รู้ดิ ช่างเขา จะเป็นอะไรล่ะ ก็พาแฟนไปจู๋จี๋ นี่โรงเรียนนะ ไม่ใช่โรงแรม " ฉันตอบเพื่อนไป
“ฉันว่านะ แกลองคบกับพี่ฟลุ๊คดูดีมั้ย เผื่อแกจะเลิกฝันถึงพี่แมนสักที"
“แกคิดว่า มันจะลืมง่ายขนาดนั้นเลยหรือวะ แต่ก็อยากจะรู้เหมือนกันถ้าฉันมีแฟน แล้วจะยังไงนะ"
***************
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
เป็นกำลังให้ไรท์ด้วยนะคะ...พลีสสสสส
- Writer
