ตอนที่ 27
@บ้านที่เชียงใหม่
ถึงบ้านแล้ว ในที่สุดก็กลับถึงบ้านเกิดที่เชียงใหม่ซะที เวลา 1 ชั่วโมงกว่าที่อยู่บนเครื่องบิน ฉันนั่งคิดตลอดว่า เรื่องระหว่างฉันกับพี่แมนคงต้องจบเสียที สัญญากับตัวเองว่าต้องทำได้ ฉันจะค่อย ๆ ลบทุกอย่างออกจากความทรงจำให้หมด ก็ฉันมันสายสตรองอยู่แล้ว คงเสียใจไม่นานหรอก เข้มแข็งนะเชอรี่..แกไม่ใช่คนอ่อนแอ..แต่ทำไมน้ำตามันจะไหลอีกแล้ว
พอถึงบ้านฉันก็จัดเก็บข้าวของ และทำความสะอาดบ้านเล็กน้อย โชคดีที่ตอนไม่อยู่ ฝากบ้านไว้กับญาติให้มาดูให้ เลยเหนื่อยน้อยหน่อย เกิดเป็นลูกผู้หญิง งานบ้านงานเรือนก็ต้องทำ แม่สอนฉันไว้ จำได้ดีเลยล่ะ ส่วนเฮียจะช่วยน้องสักนิด ก็ไม่เคยเลยจริง ๆ
"เฮ้อ! เสร็จสักทีนะเชอรี่ งานบ้านนี่ก็เรียกเหงื่อได้ดีทีเดียว"
"เฮียจ๋า เดี๋ยวขอออกไปหานังกวางที่ร้านกาแฟ ที่นังกวางทำงานนะ คิดถึงมันอ่ะ และก็น้องจะขอยืมมอร์ไซค์เฮียด้วยนะคะ" ต้องอ้อน เพร
