วันต่อมา
ด้านเนเน่ร่างบางในชุดนักศึกษาถึงวันก่อนฉันถูกบอกเลิก ต่อให้สภาพจิตใจฉันบอบช้ำมากขนาดไหน วันนี้ฉันก็มาเรียน ทว่าขณะที่ร่างบางเดินมาถึงห้องเรียนในตึกคณะบริหารแล้วนั้น เนเน่ก้นยังไม่ทันจะแตะถึงเก้าอี้นั้น
“เนเน่ ที่ไอ้มิ้งค์มันลงสถานะในเฟส นี้คือเรื่องจริงเหรอ” ด้านเนเน่ที่ไม่รู้เรื่องอะไร ร่างบางถึงกับขมวดคิ้วกับสิ่งที่ใบเตยถาม
“คือไร เหรอแก”
“ก็มิ้งค์มันคบกับสาวสวยเด็กนิเทศไง ใช่ป่ะ” คนถูกถามได้แต่พยักหน้าเป็นคำตอบ
“โฮ้...ไวมาก นางก็เคลิ้มไวเกิ้น” ใบตองเอ่ยมาแทบไม่เชื่อ เพราะวันก่อนก็เห็นว่ามิ้งค์และเนเน่นั้นยังรักกันดี แล้วเพื่อนเธอที่นั่งหน้าสลดอยู่นี้ไปเลิกกันตอนไหน
“นั้นดิพวกแกไปเลิกกันตอนไหน” สองสาวได้แต่ถามด้วยสีหน้าสงสัย
“เมื่อวันก่อนนี้เอง” เอ่ยจบคนถูกถามก็ฟุบหน้าลงกับเก้าอี้เลคเชอร์
“โอ้ๆ ไม่ร้องนะไอ้เน่ สวยๆ ป้าๆ อย่างแกหาง่ายจะตาย แค่อิมิ้งค์เอง จะเอาหล่อระ
