"ข้อแลกเปลี่ยนอะไร?" พัฟฟินถามเสียงหงุดหงิด
"ก็เหมือนที่เธอชอบต่อรองไง"
"คุณก็รู้ว่าฉันไม่มีอะไรจะให้คุณ สิ่งที่ฉันมีคุณก็เอาไปหมดแล้วนี่" เธอทำหน้ามุ่ยใส่คนตรงหน้า
"ถอดเสื้อให้ฉัน"
"อะไรนะ?"
"เพราะฉันจะทำให้เธอเป็นของฉันโดยสมบูรณ์"
"คุณหมายความว่ายังไง เป็นของคุณโดยสมบูรณ์?"
"เธอเป็นของฉันคนเดียว ไม่มีสิทธิ์ที่จะมองผู้ชายคนไหน ไม่มีใครมีสิทธิ์มาแตะต้องเธอ และที่สำคัญห้ามขัดขืนฉันไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม เชื่อฟังคำสั่งของฉันทุกอย่าง อย่าดื้อรั้นให้มากกว่านี้"
"พูดมากน่ารำคาญ!" เธอยอกย้อนคำพูดของเขา
"เธอกำลังเถียงฉันอยู่!" เลียมตวัดสายตามองคนตัวเล็กที่กำลังยืนเข่าอยู่บนเตียงนอนและขยับมือขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อของตน
"ฉันจำไม่ได้หรอกที่คุณพูดมา"
"ฉันจะเขียนใส่กระดาษให้เธอเอาไปท่องที่มหาวิทยาลัยทุกวันที่ไปเรียน เข้าใจไหม?"
"ไม่เข้าใจ"
"พัฟฟิน!" คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อยกับน้ำเสียงน
