“ จะว่าอะไรไหมถ้าผมจะขอให้ทำแบบเมื่อกี้อีกครั้ง ”
คำตอบที่ไม่คาดคิดทำให้ฉันอึ้งได้ไปหลายวินาที ฉันค่อยๆโผล่พ้นผ้าห่มออกมาทีละนิดจนสายตามองเห็นว่าอาจารย์ธาดายังยืนอยู่ที่เดิม
“ เมื่อกี้อาจารย์พูดว่าอะไรนะคะ ”
“ ผมบอกว่าให้ทำแบบเมื่อกี้ใหม่ ”
พอได้ยินคำตอบชัดแจ๋วฉันก็ได้แต่อึ้งอยู่เพราะพูดไม่ออก เขาคงไม่ได้หมายความว่าจะให้ฉันจูบเขาอีกครั้งหรอกนะ
ฉันจะทำได้ยังไงเล่า!
“ หนูทำได้แค่ครั้งเดียวค่ะ ”
ฉันเอ่ยตอบโดยที่ไม่กล้ามองหน้าเรียบนิ่งของเขา ตอนนี้หัวใจฉันเต้นเร็วมาก คิดว่าเร็วกว่าตอนที่ลงแข่งสี่คูณร้อยแล้วกำลังจะเข้าเส้นชัยซะอีก
“ เอาผ้าห่มออกไปก่อน ”
" คะ? "
ฉันเงยหน้ามองอาจารย์ธาดาอีกครั้ง กว่าจะเริ่มเข้าใจในความหมายของคำสั่งก็ตอนที่เจ้าของร่างสูงนั่งลงมาที่ข้างฉันด้วยท่าทีที่แปลกไป สายตาเรียบเฉยจดจ้องมาที่ฉันจนรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว และพอเห็นว่าฉันยังนั่งนิ่งแล้วยังเอาผ้า
