หลายวันต่อมา
หวายยังคงไปเรียนที่มหาวิทยาลัยตามปกติ ตอนนี้เธอขึ้นรถเมล์ถูกสายแล้วและเริ่มรู้จักสถานที่ต่างๆในมหาวิทยาลัยเช่นกัน ในหนึ่งอาทิตย์เธอต้องเรียนกับธาดาหนึ่งครั้งเท่านั้น ทำให้ทั้งคู่มีเวลาเจอกันน้อยลงแต่โลกกลมๆใบนี้ก็ยังหมุนให้เขาทั้งคู่มาบังเอิญเจอกันอยู่บ่อยๆ อย่างเช่นวันนี้
พอไม่มีชั่วโมงเรียนหวายก็มาทานข้าวที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยด้วยกันกับชายหนุ่มรุ่นพี่อย่างลิขิต ความจริงเธอก็มีเพื่อนใหม่บ้างแล้วแต่ยังไม่สนิทใจถึงขั้นที่จะไปไหนมาไหนด้วยกันอีกทั้งเพื่อนสนิทอย่างแพรก็สอบติดที่เดียวกับเธอด้วย เพียงแต่คนละคณะเท่านั้น
รายนั้นเป็นสาวคณะนิเทศศาสตร์
“ แพรยังไม่มาอีกหรอ ”
ทันทีที่ลิขิตกลับมาจากไปซื้อข้าวก็เอ่ยขึ้น
“ ยังเลย เห็นว่าอาจารย์ปล่อยช้า พี่กินก่อนก็ได้นะเดี๋ยวหวายรอยัยแพรเอง ”
“ ไม่เป็นไรพี่ยังไม่หิวรอกินพร้อมกันก็ได้ ”
ลิขิตตอบด้วยใบหน้าแบบที่ชอบยิ้มของเขา
