"คุณเพลง!" อินเอวาอุทานเสียงตกใจ
"ตกใจอะไรคะ แล้วคุณมายืนทำอะไรตรงนี้?" หล่อนถามด้วยความแปลกใจ ตนไปหาอินเอวาที่ห้องนั่งเล่นแต่ไม่เจอ จึงเดินตามหาเธอไปทั่วบ้าน
"เอ่อ...คือ..." อินเอวาหวาดกลัวเหลือเกิน ว่าเพลงขวัญจะได้ยินในสิ่งเดียวกันกับที่ตนได้ยิน
"ว่ายังไงคะ ทำไมถึงได้เดินมาจนถึงตรงนี้?" หล่อนเค้นถาม แม้ในใจจะไม่ได้คิดอะไร เพราะรู้ว่าอินเอวาคงไม่ได้มีเจตนาอื่นใด
"พอดีว่าฉันอยากเข้าห้องน้ำ ไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหนก็เลยลองเดินหาดู เดินไปทั่วบ้านแล้วก็ยังหาไม่เจอค่ะ" เธอแก้ต่าง
"เอาเป็นว่าฉันขอโทษนะคะที่ปล่อยคุณไว้คนเดียว ฉันนี่เป็นเจ้าบ้านที่แย่จังเลย ตามมาทางนี้สิคะ เดี๋ยวจะพาไปห้องน้ำ" เพลงขวัญพูดจบจึงเดินนำหน้ากลับไปยังห้องนั่งเล่นเพราะห้องน้ำอยู่ใกล้ๆ ตรงนั้น อินเอวาถึงได้ค่อนข้างมั่นใจ ว่าหล่อนไม่ได้ยินในสิ่งเดียวกันกับที่ตนได้ยินก่อนหน้านี้
ระหว่างที่อินเอวาเดินไปเข้าห้องน้ำ
