สิงห์พาอินเอวากลับมาถึงสำนักงานไร่ในช่วงเวลาบ่ายโมงกว่า แม้จะยังคงสงสัย แต่ก็เลือกที่จะไม่ถามเรื่องที่หญิงสาวไปซื้อยาเพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว เขาเดินมาหาคนตัวเล็กที่กำลังเปิดประตูลงจากรถ
"ผมเห็นคุณกินขนมที่ซื้อมาตั้งเยอะแล้ว คงไม่ต้องทานมื้อเที่ยงแล้วมั้งครับ" สิงห์พูดหยอก ปกติเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนทานได้เยอะขนาดนี้ แต่อินเอวากลับดูมีความสุขกับการกินของอร่อย
"คุณสิงห์หาว่าฉันกินเยอะเหรอคะ?" เธอแกล้งทำหน้างอ
"ครับ แต่หมายถึงว่ามันดีมาก เพราะปกติผู้หญิงไม่ค่อยชอบกินเพราะกลัวอ้วน"
"แหม พูดแบบนี้แปลว่ารู้จักผู้หญิงดีสินะคะ แต่ว่ากินขนมมันก็ไม่เหมือนกินข้าวหรอกค่ะ ไว้ถ้าฉันหิวจะกลับไปกินที่บ้านก็ได้ค่ะ"
"แต่ช่วงบ่ายๆ น่าจะไม่มีคนขับรถพาคุณกลับบ้านนะครับ เป็นช่วงที่เขากำลังทำงานกัน" สิงห์บอก เพราะเขาเองก็มีงานเร่งรีบอีกหลายส่วนที่ต้องทำ
"ไม่เป็นไรค่ะ ไว้เดี๋ยวถ้าฉันหิวฉันจะให้คุณไม้
