รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวจนต้องลืมตาตื่น ภาพแรกที่เข้ามาในครรลองสายตาคือหน้าอกหนัดแน่นที่เต็มไปด้วยรอยเล็บ ฉันจำไม่ค่อยได้ว่าเมื่อคืนตัวเองเผลอวาดเล็บใส่พี่ฟิลด์ไปตอนไหน ถึงได้มีรอยเต็มไปหมดแบบนี้
“ตื่นแล้วเหรอครับ” คนที่กอดกันอยู่ขยับตัวยุกยิก ริมฝีปากกดลงมากลางกระหม่อมในขณะที่ยังไม่ลืมตา
“นิวขอโทษที่เผลอจิกเล็บใส่พี่ฟิลด์นะคะ” ฉันพูดเสียงเบาเพราะรู้สึกกระดากอาย ใช้มือดึงผ้าห่มที่ร่นลงถึงบั้นเอวขึ้นมาคลุมถึงต้นคอ เพราะตอนนี้พี่ฟิลด์เอาแต่มองร่างกายฉันด้วยสายตาเหมือนอยากจะกลืนกิน
“เราจะขอโทษพี่ทุกเรื่องเลยรึไงฮึ”
“ก็นิวทำพี่ฟิลด์เจ็บ” อย่างเมื่อคืนขณะที่พี่ฟิลด์กำลังขยับโยกอยู่บนตัว ความเสียดเสียวที่ได้รับเกินอัตราทำให้ฉันเผลอบีบแขนพี่ฟิลด์เข้าอย่างจัง จนแขนข้างที่มีแผลเลือดไหลไม่ยอมหยุด จนเราเองต้องเป็นฝ่ายหยุดเรื่องที่ทำอยู่แล้วลุกไปทำแผล กะว่าทำแผลเสร็จจะให้พี่ฟิลด์กินยาแล้วพักผ่อน แ
