“เดี๋ยวไอ้ฟิลด์มาอยู่เป็นเพื่อนนะ”
“คะ? แล้วเฮียจะไปไหน”
“พอดีเพื่อนเฮียมีเรื่อง ไว้จะเล่าให้ฟัง”
ฉันยังไม่ทันได้ถามว่าเพื่อนที่ว่าคือใคร เฮียก็หยิบกุญแจรถเดินออกจากห้องไปไม่เหลียวหลัง ปล่อยให้ฉันจับต้นชนปลายไม่ถูกอยู่คนเดียว
งงหนึ่ง ทำไมเฮียอนุญาตให้พี่ฟิลด์มาอยู่เป็นเพื่อนฉันสองต่อสองถึงคอนโด งงสอง เพื่อนเฮียที่ว่ามีเรื่องเป็นใครกัน ทำไมถึงดูร้อนใจขนาดนนั้น แปลก แปลกมากจริง ๆ
คล้อยหลังเฮียน็อตออกจากห้องไปประมาณสิบนาที พี่ฟิลด์ก็โทรมาว่าถึงคอนโดแล้ว ฉันเลยลงมารับ ภาพที่เห็นคือพี่ฟิลด์ยังอยู่ในชุดเดิม เหมือนตอนที่เราแยกกันที่สถานีตำรวจ
“ยังไม่ได้กลับห้องเลยเหรอคะ” ฉันพยุงพี่ฟิลด์เดินเข้าลิฟต์ สายตาก็ลากสำรวจแผลที่เหมือนจะมีเลือดซึมเพิ่มออกมา
“ครับ พอดีเคลียร์กับไอ้ปั้นนาน พอจะกลับไอ้น็อตก็โทรหา พี่ก็เลยมาที่นี่”
“ที่จริงนิวอยู่คนเดียวได้นะคะ พี่ฟิลด์น่าจะกลับไปพักผ่อน” ถึงแผลไม่ลึก
