İçeride ki herkes o kadar kusursuz gözüküyordu ki, sanırım kendimi burada fazla kusurlu görmeye başladım. Yusuf hocam ile bize gösterilen masaya geçmiş ve arkadaşının gelmesini bekliyorduk. Sağım, solum ünlü isimlerle doluydu ama hiç biriyle konuşamıyordum. "Hocam keşke resim çekilebilseydik ya, baksana bir ömür konuşacak anımız olurdu."
"Malesef Nilay'cım böyle yerlerde yazılı olmayan bir kuralda fotoğraf çekilmek, yada insanlar eğlenirken onların yanına gidip rahatsız etmek. Hele bizim gibi kim olduğumuzu dahi bilmedikleri insanları araların da görmekten hiç hoşlanmazlar" demişti. Sanırım haklıydı, ben bile burada ne işim var diyordum. Yanımıza orta yaşlarda bir kadın gelerek "Yusuf canım nasılsın?" diyerek sarıldı. Yusuf hocam karşılık verdikten sonra beni tanıştırdı. "Öğrencim Nilay,
