“เป็นไงวะ? ไปเที่ยวจนลืมทางกลับเลยรึไง” พายุเดินทางกลับในเช้าวันรุ่งขึ้นเพราะเขาต้องเตรียมตัวรับน้องก่อนมหาลัยเปิด
“เฉย ๆ” คำถามของภัทรทำให้พายุนิ่งเงียบสักพักก่อนตอบคำถาม เขาเหมือนครุ่นคิดบางอยากก่อนจะตอบคำถามของเพื่อน
“เฉย ๆ จริงเหรอ” เรียวที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวของพายุ
“อืม” พายุนั่งสูบบุหรี่อย่างสบายใจหลังจากที่กลับมาจากการเที่ยวพักผ่อน เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
“มึงเปลี่ยนไปไอ้พายุ มึงรู้ตัวไหม” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมเมื่อเจอคำถามของภัทร ที่ตอนนี้กำลังนั่งมองหน้าเขาเพื่อจับผิดอยู่
“มึงเป็นเมียมันเหรอไอ้ภัทร จับผิดเหมือนผัวกำลังแอบไปมีเมียน้อย”
“ไอ้สัส!!พูดแบบนี้เดี๋ยวฟ้าก็ได้ผ่ากลางกระบาลมึงหรอก” ภัทรลูบแขนตัวเองปรอย ๆ ท่าทางขนลุกและสะอิดสะเอียนกับคำพูดของเรียว
“กูคิดว่าคนอย่างไอ้พายุมันไม่มีกิ๊กหรอก คนอย่างมันหาเมียให้ได้ก่อนเถอะ”
