เมื่อหล่อนปิดมือถืออีกครั้ง หันมาสนใจงานของหล่อน ในบริษัทที่กำลังมีอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ระดมนักเขียนบทเข้ามาหลังจากที่ได้นิยายที่ซื้อมาจากนักประพันธ์ทำการเซ็นสัญญาเรื่องลิขสิทธิ์
สุริยนต์เซ็งอย่างมากมีรถบรรทุกขนาดใหญ่จอดขวางอยู่ด้านหน้าทำให้เขามองเห็นไม่ชัด ช่วงที่ปิดมือถือจากภรรยา
ทำให้เขาเสียดายนัก ที่พอหลุดจากจราจรเปลี่ยนสีแดงเป็นเขียว เขาไม่รู้ว่า รถคันนั้นที่ยุพาดานั่งแล่นไปทางไหน
เพราะเมื่อเขาเหลือบมองไปข้างหน้ารถเก๋งคันดังกล่าวอันตรธานหายไปแล้ว
“คลาดกันอีกจนได้”
นายสุริยนต์บ่นออกมาอย่างเสียดาย บอกคนขับให้มุ่งไปข้างหน้าแทน ไปสำนักงานกระทรวงการต่างประเทศแถวถนนศรีอยุธยาแทน
ยุพาดาถึงบ้านแล้ว นึกอยากจะทำอาหารให้บุตรชายและตัวเองทาน
“แม่อย่าเพิ่งเลย พักก่อนเถอะครับ ไว้วันหลังก็ได้ ยังไงดล ก็อยากกินข้าวฝีมือแม่ทุกวันล่ะ”
หล่อนไม่อยู่บ้านหลายวัน ภายในบ้านเห็นความเปลี่ยนอย่างมาก ฝ
