"สั่งมาเสียเยอะเลยค่ะ พี่ดล"
"ก็พี่หิวไง และอยากจะกินพร้อมกับชิ้น ชิ้นคงทานข้าวแล้วใช่มั๊ย"
"ชิ้นทานมาเรียบร้อยแล้วค่ะ" อุรัสสิกาตอบเขา
แต่อาหารเริ่มย่อยในกระเพาะเพราะเธอทานไม่ได้มาก อีกทั้งรักษาหุ่นของตัวเอง
แต่อาหารตรงหน้าน่าทานทั้งนั้น ใครจะอดใจไหว ยิ่งพี่ดลมายั่วน้ำลายแบบนี้
เธอก็เลยทานไปตามใจสักหน่อย เขาใช้มีดหั่นเนื้อและส้อมจิ้มแล้วป้อนส่งที่ปากของเธอด้วย มีคนรักทำให้แบบนี้อุรัสสิกานึกเขินไม่น้อย แต่ก็ในหัวใจกลับวาบด้วยความสุข
เขาอุตส่าห์มาตั้งไกลเพื่อมาทานอาหารและมีความสุขกับเธอ เธอก็เอาอกเอาใจเขาด้วยการตักอาหารป้อนส่งให้เขาเช่นกัน
ผลัดกันตักผลัดกันป้อน ภาพแบบนี้ทำให้ธาดลชุ่มชื่นหัวใจมากที่สุด นี่แหละคือความสุขที่เขาเรียกหาจากคนรักคือได้ทำกิจกรรมร่วมกัน
"เห็นมั๊ยพี่ไม่เหงาแล้ว มีชิ้นอยู่ใกล้"
"กลับไปนี่ยังเหงายังหนาวอีกหรือเปล่าคะ"
ถามเขากลับไป
"มันดีขึ้นนะ คงหายเหงา
