พอวางสายจากภรรยาแล้วนายสุริยนต์ก็หันมาสนุกกับเพื่อนเต็มที่ มีทั้งอาหารและกับแกล้ม
เวลานั้นคุณยุพาดาแวะผ่านมาทางนี้ เป็นร้านอาหารเจ้าประจำที่หล่อนติดใจในฝีมือจึงสั่งเอาไว้แล้วจะกลับมาเอา
คือสั่งล่วงหน้าไว้ และคิดว่าเวลานี้คงเสร็จแล้ว ป่านนี้ธาดลลูกชายคงหิว
วันนี้นางตั้งใจไม่ทำกับข้าว เพราะเหนื่อย แต่กับข้าวร้านนี้เป็นของโปรดของคนในบ้าน
และยามว่างยุพาดาเคยพาลูกชายแวะมาทานที่นี่ และเจ้าของร้านคุ้นเคยรู้จักหล่อนดี
เธอเดินเข้ามาที่เคาน์เตอร์ เพราะมีการสั่งเอาไว้แล้ว ทุกครั้งจะเป็นเช่นนี้ ยุพดาสนิทกับเจ้าของร้าน เฮีย ต๋อง กับ เจ๊ ลัดดา
โต๊ะที่อยู่ตรงหน้านั้น คือ ร่างของสุริยนต์และวิรัตน์ ขณะกำลังจะใช้ช้อนขึ้นตักกับแกล้มเข้าปากสายตาของคุณสุริยนต์พลันเหลือบมองไปที่ร่างสาวใหญ่ตัวเธอเล็กบางเหมือนภาพคุ้นตาในอดีต
ที่นายสุริยนต์บอกกับตัวเอง จนเขาแน่ใจว่าใช่เธออย่างแน่นอน เขาตามหาตัวเธอมาตล
