"ยัยตัวแสบ"
ร่างหนาที่ทำเหมือนจะไปให้พ้นๆร่างบางกลับโน้มตัวลงครอบครองร่างบางอีกครั้ง สองขาแกร่งแหวกขาเรียวคู่สวยของเธอออกห่างจากกันทันทีเพื่อเข้าแทรกกลาง
เขากำลังกลายเป็นคนไม่มีความอดกลั้นใดๆกับเธอเพียงเพราะแค่เธอนอนเฉยๆต่อหน้าเขา
"อย่าทำอะไรหนู"
ปากบางพึมพำออกมาเบาๆเมื่อสติเริ่มจะกลับมา แต่มันก็เบาเกินกว่าที่จะมีใครได้ยินแถมเรี่ยวแรงก็ไม่มีจะต่อต้านเขาเลยอีกด้วย
"อ้าส์"
ท่อนเอ็นยักษ์ถูกดันเข้าไปในตัวเธออีกรอบด้วยความรวดเร็วเพื่อไม่ให้ช่องทางคับแคบของเธอปิดสนิทไปเสียก่อน
พร้อมกับริมฝีปากหนาก็พรมจุมพิตไปทั่วทั้งสองข้างแก้มขาวนวลเนียนของเธอ
"อือ อย่า"
ปากบางทั้งครางรับความใหญ่โตของเขาที่เข้ามาในตัวเธอ และก็ไล่เขาให้ออกไปจากตัวเธอด้วยในเวลาเดียวกัน เพราะเธอกำลังสับสนว่าจะต้องการเขาหรือไม่ต้องการเขากันแน่
"อืม อร่อย"
ริมฝีปากหนาขยับลงต่ำหาเนินนมอวบอิ่มของเธอ ไล่ดูดไปทั่วเนินเนื้อนั้นอย่าเอาแต่ใจจนเกิดรอยแดงไปทั่วเพื่อเรียกเอาความหวานจากผิวเนื้อของเธอเข้าปาก พร้อมกับส่งแรงกระแทกกระทั้นเข้าหาตัวเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ
"อู้ย อืม"
ร่างบางถึงกับสะท้านไปทั้งตัวรับริมฝีปากของเขาที่กำลังเข้ามาครอบครองหัวนมสีอมชมพูของเธอ เขาออกแรงดูดมันอย่างกับไปอดอยากมาจากไหน ทำเอาร่างกายของเธอเรียกร้องต้องการเขาขึ้นมาอีกอย่างที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้
"อืม"
ริมฝีปากหนาดูดดื่มหัวนมของเธอจนรสหวานเริ่มเจือจาง เขาก็พาริมฝีปากที่สุดแสนจะเอาแต่ใจของเขาย้ายไปยังหัวนมอีกข้างหนึ่งของเธอ
ส่วนด้านล่างก็กระแทกกระทั้นเข้าหาตัวเธอไม่มีหยุดพัก มีแต่เพิ่มความแรงขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยใส่เธอ
"อู้ย หนูเสียว"
พลอยขวัญถึงกับครางดังลั่นห้องขึ้นมาอีกเมื่อเขาเปลี่ยนท่าทางที่กำลังกระแทกใส่ตัวเธอ
ร่างหนาของเขาผละออกห่างจากตัวเธอเพื่อเข้าหาเธอแบบตั้งฉากเข้าหากัน พร้อมสองมือหนาเขาจับสองขาเรียวของเธอชูขึ้นหาเพดานห้อง
"อ้าส์"
ใบหน้าหล่อคมก้มลงมองกุหลาบงามของเธอที่กำลังตั้งรับแรงกระแทกจากเขาด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะรวบเรียวขาเธอเข้าหากันแล้วเอามาพาดไว้ตรงหน้าอกของเขา
"อ่ะอืม"
ร่างบางขยับหนีเขาเพราะโดนแรงกระแทกจากเขาอย่างหนักจนศีรษะของเธอชนเข้ากับหัวเตียงอย่างจัง แต่เธอกลับไม่ร้องบอกให้เขาหยุดแต่กลับเรียกร้องให้เขาเข้าหาอีก
"อ้าส์ เอามันจริงวะ"
สองแขนแกร่งโอบกอดสองขาเรียวของเธอบนหน้าอกของเขาแน่นเพื่อไม่ให้เธอขยับหนี สะโพกแกร่งส่งแรงเข้าหาเธอไม่หยุดด้วยกำลังเสียวเป็นที่สุด
"กรี๊ด"
ร่างบางไม่อาจจะต่อสู้กับความเสียวที่เขาส่งมาให้แบบไม่มีหยุดพักได้ เธอเสร็จสมอีกครั้งทั้งที่เขายังกระแทกเข้าหาตัวเธออยู่
"อ้าส์"
คาวีเร่งเครื่องส่งแรงกระแทกเข้าหาเธอเร็วขึ้นและเข้าไปในตัวเธอลึกขึ้นจนสุดลำยาวใหญ่ จนเขาเสร็จสมตามเธอไปติดๆ
"คุณจะทำอะไร อืม"
พลอยขวัญถูกร่างหนาที่ยังเชื่อมติดกับตัวเธออยู่จับเธอให้นอนคว่ำ สติที่ค่อยๆคืนมาของเธอทำให้เธอเอ่ยปากถามเขา
"เอากับเธอให้ถึงเช้า"
คาวีที่ไม่อาจจะหยุดตัวเองได้กระแทกกระทั้นสะโพกแกร่งใส่เธออีกครั้ง ทั้งที่เขาไม่เคยมีอะไรมัวซั่วกับหญิงสาวที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
"อ่ะ อื้อ"
ปากบางได้แต่ครางรับแรงกระแทกที่รุนแรงจากเขาโดยไม่มีคำโต้เถียง ด้วยแค่เขาขยับเข้าหาความเสียวก็ถาโถมเข้าหาเธอจนหูอื้อตาลายคิดอะไรไม่ออกแล้ว
"อ้าส์"
ร่างหนาลงนอนราบทับร่างบางพร้อมกับสะโพกแกร่งที่ยังคงขยับเข้าหาเธอ สองมือหนาบีบขย้ำอกอวบของเธอทันทีที่โน้มตัวลงไปถึง
"อืม หนูเจ็บ"
หน้าอกอวบที่ไม่เคยถูกใครสัมผัสมาก่อนเมื่อโดนบีบขย้ำอย่างเอาแต่ใจจากเขาก็เกิดความเจ็บขึ้นมาปะปนกับความเสียวจนเธอทนไม่ไหว
"แล้วแบบนี้เจ็บไหม"
เขาหยุดขย้ำอกอวบของเธอแต่กลับใช้สองนิ้มบีบบี้หัวนมของเธอแทน พร้อมกับกระแทกเข้าหาเธอหนักๆรัวๆ
"อือ หนูเสียว"
ความรู้สึกของหญิงสาวเปลี่ยนกลับมาเป็นมีแต่ความเสียวเข้าถาโถมทันที พร้อมกับร่างกายที่สั่นสะท้านไปทั้งร่างเพราะโดนเขากระแทกเข้าหาอย่างหนักหน่วง
"กรี๊ด"
ร่างบางเกร็งกระตุกใส่เขาอีกรอบ พร้อมกับหายใจอย่างเหนื่อยหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อย แม้จะเป็นเพียงฝ่ายนอนนิ่งๆให้เขาขยับเข้าหาก็ตาม
"อ้าส์"
ร่างหนาถาโถมแรงที่มีมากมายในตัวเขาแบบไม่มีวันจะหมดเข้าใส่ตัวเธอ และตามเธอสุขสมไปแบบติดๆ ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นใส่เข้าไปในตัวเธออย่างมากล้นจนไหลทะลักออกมาทันทีที่เขาดึงท่อนเอ็นยักษ์ออกจากตัวเธอ
"กินยา"
ร่างบางที่นอนหมดแรงจนเกือบจะหมดสติอยู่แล้วถูกจับให้ลุกขึ้น พร้อมกับถูกส่งยาคุมฉุกเฉินที่ถูกเตรียมเอาไว้ในห้องนี้เข้าปากทันที ซึ่งมันมีไว้สำหรับให้สินค้าบริสุทธิ์อย่างเธอกินแทนการใส่ถุงยาง
"ไม่"
พลอยขวัญที่ยังคงหวาดกลัวอยู่กับยาเม็ดเล็กๆที่คนพวกนั้นให้กินส่ายหน้าไปมา พร้อมกับพยายามจะคายยาออก
"อย่าเรื่องมาก"
มือหนาของคาวีบีบแก้มขาวของเธอเต็มแรงจนปากบางอ้าออกกว้าง ก่อนจะกรอกน้ำที่มีอยู่เต็มแก้วเข้าปากเธอจนน้ำหกเลอะเทอะเปียกที่นอน เพื่อให้เธอกลืนยาคุมฉุกเฉินนั่นลงคอไป
"แคร๊กๆ"
ร่างบางสำลักน้ำจนหน้าดำหน้าแดงแต่ก็กลืนยานั้นลงคอไปด้วยเพราะเขาปิดปากเธอไม่ยอมปล่อยออก
"ก็เท่านั้น"
คาวีลุกออกจากเตียงนอนแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำชำระร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ และเพื่อเตรียมตัวให้พร้อมที่จะไปเริ่มงานสำคัญในเวลาเช้าที่กำลังจะมาถึง
"ช่วยด้วย"
ร่างบางที่บอบช้ำไปทั้งร่างกายทรุดลงนอนอย่างหมดแรงกับที่นอนที่เปียกน้ำ กอดตัวเองแน่นพร้อมกับร้องไห้ออกมาเบาๆด้วยไม่รู้ว่าทำไมถึงได้โชคร้ายต้องมาเจอกับเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย ก่อนจะหมดแรงหลับไปในที่สุด
ร่างหนากลับออกมาจากในห้องน้ำก็ไม่ได้สนใจเธอ เขากลับเดินไปนั่งพักที่โซฟาตัวใหญ่ ด้วยเขาคงไม่ไปยุ่งกับเธออีกเพราะเขาได้เชยชมรางวัลอย่างเธอจนพอใจและสุขสมพอแล้ว